Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Czy prowizja będzie stanowiła w Spółce koszt uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków z tytułu tzw. prowizji (tzw. premii pieniężnych z tytułu stałej współpracy) - jest prawidłowe.



UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2010 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2010 r., ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych tzw. prowizji (premii pieniężnych z tytułu stałej współpracy).



W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego i stan faktyczny.



Spółka od miesiąca stycznia 2007 r. dokonuje dostaw towarów do firm rosyjskich na podstawie wystawionych przez nią faktur, w ramach tzw. eksportu pośredniego.

Polska firma "P." dokonuje, w imieniu nabywców rosyjskich, odpraw celnych przy wywozie towarów poza granice Unii Europejskiej oraz dokonuje zapłat za te faktury na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Jednostka faktury eksportowe wystawia w walucie USD. W przyszłości zamierza wystawiać faktury eksportowe w walucie rosyjskiej RUBEL i chce otrzymywać zapłatę w rublach. Spółka powiadomiła o tym fakcie firmę "P.", która dokonuje zapłat i odpraw w imieniu firm rosyjskich i otrzymała odpowiedź, że musi w związku z tą zmianą dodatkowo płacić prowizję 1, 25% od obrotu z tymi firmami.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że w sprawie zaistniał już stan faktyczny - bowiem zostały zawarte umowy handlowe z dwoma podmiotami.

Jeden z podmiotów, jak opisano we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r., świadczył usługi agencyjne w eksporcie pośrednim, na rzecz nabywców z Państw nie objętych Europejskim Obszarem Gospodarczym oraz dokonywał zapłat za te faktury na rachunek bankowy Spółki. Faktury te wystawiane były w walucie USD na firmę spoza Unii, natomiast zapłata była otrzymana w PLN.

Drugi z podmiotów był odbiorcą krajowym i faktura wystawiana w PLN. Cennik natomiast był ustalony w USD. Towar zakupiony przez tą firmę był przeznaczony na export do Rosji. Ewentualne różnice w wartości faktury w PLN spowodowane różnymi kursami walut były korygowane korektą faktury VAT na podstawie wpłat dokonanych na konto sprzedającego według aktualnego kursu kupna USD.

Sytuacja na rynku walutowym - wahania kursów walut USD EUR zmusiły Wnioskodawcę do tego, aby wystawiać faktury i otrzymywać zapłatę w RUB. Dlatego też podmioty te musiały zawrzeć nowe porozumienia eksportowe, a Jednostka z podmiotami tymi zawarła umowy, które mówią o tym, iż firmy te świadczą usługi agencyjne w eksporcie pośrednim, na rzecz nabywców z Państw nie objętych Europejskim Obszarem Gospodarczym. Przy sprzedaży towarów Spółki należność za towary realizowana jest przez kupujące firmy poprzez rachunek bankowy pośrednika.

Uzgodniono także, iż z tytułu stałej współpracy przy wykonywaniu porozumień eksportowych Spółka zapłaci pośrednikom firm rosyjskich premię pieniężną w wysokości 1, 25% od płatności odbiorców rosyjskich realizowanych na rzecz Jednostki poprzez konto bankowe pośrednika przeliczone po kursie średnim NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia noty obciążeniowej.



W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prowizja będzie stanowiła w Spółce koszt uzyskania przychodu.Czy prowizję tą należy traktować jak premię i rozliczać na podstawie noty czy jako usługę i rozliczać na podstawie faktury VAT.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego został rozpatrzony odrębnym pismem z dnia 29 marca 2010 r. znak ITPP2/443-45/10-2/AP.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowizja jaką zapłaci firmie "P." będzie jak najbardziej kosztem uzyskania przychodu. Spółka chce utrzymać ten rynek zbytu, bo jest on znaczący w jej przychodach i taką prowizję jest w stanie zapłacić - jeżeli nie zgodzi się to straci ten rynek zbytu. Tak więc wydatek ten w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie poniesiony w celu uzyskania przychodu, a jednocześnie nie ma go wymienionego w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że jej zdaniem prowizja jaką zapłaci będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatek ten jest kosztem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów oraz zabezpieczeniu źródła przychodów.

Wnioskodawca podniósł, że na 31 grudnia 2009 r. obroty z jedną z tych firm stanowiły ok. 48% sprzedaży ogółem, a z drugą ok. 13% sprzedaży ogółem, a więc stanowi to razem 61% sprzedaży.



W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.



Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.



Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku, poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W konsekwencji nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, czy też z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, to ten cel musi być widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny.



Niewątpliwie ustawodawca konstruując przepis art. 15 ust. 1 nie oczekiwał wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) orazpotencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, przedsiębiorca w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Drugi z elementów zawartych we wskazanym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Do katalogu tego należą m.in. wydatki,

które nie są zaliczane do kosztów podatkowych po przekroczeniu ustawowo określonych limitów, gdy nie spełnią określonych warunków, bądź ze względu na swój charakter bezwzględnie nie stanowią kosztów podatkowych.



Reasumując, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, jest definitywny, a więc bezzwrotny, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, został właściwie udokumentowany, nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wykluczające z kosztów uzyskania przychodów określone, enumeratywnie wymienione wydatki.

Do rozważenia pozostaje zatem kwestia celu poniesionego wydatku na tzw. premie pieniężne o charakterze prowizyjnym z tytułu stałej współpracy handlowej w kontekście jego wpływu na osiągane przez podatnika przychody oraz zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie taki związek zachodzi. Spółka wskazała bowiem, że uiszczenie tzw. premii warunkuje utrzymanie rynku zbytu, który jest znaczący w jej przychodach - jeżeli nie uiści ww. wynagrodzenia na rzecz kontrahentów to straci ten rynek zbytu.

Podkreślić należy, że konieczność poniesienia tego typu wydatku jest wkalkulowana w ryzyko prowadzonej działalności handlowej. Zawarte umowy świadczą, że są to swoiste prowizje za pozyskiwania umów lub zamówień. Przedmiotowe działania mają na celu podniesienie wiarygodności Spółki w oczach stałych, ważnych z punktu widzenia interesów Spółki kontrahentów i służą zapewnieniu tego źródła przychodów w przyszłości innymi słowy mogą skutkować utrzymaniem współpracy z dotychczasowymi kontrahentami na zbliżonym poziomie, wiążą się z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów. Wynagrodzenia wypłacane w korelacji z osiągniętym przez danego kontrahenta obrotem produktami Spółki, wypłacane na podstawie stosunków umownych łączących Wnioskodawcę i jej kontrahentów stanowią swoiste wynagrodzenie wypłacane kontrahentom za podejmowanie działań mających na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki i jednocześnie zachętę do maksymalizacji obrotów tymi produktami.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest nie tylko wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, ale także prawidłowym udokumentowaniem.

W celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Dlatego podatnik chcąc zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z tytułu tzw. premii pieniężnych związanych ze stałą współpracą, winien wykazać, że umowy zostały zrealizowane, zaś ich ocena daje podstawę do stwierdzenia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem.

Natomiast sam fakt zawarcia danej umowy i wypłaty wynagrodzenia nie wystarcza do zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, gdyż podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące wykonanie określonej operacji gospodarczej. Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą umowa handlowa musi być niesprzeczna z celem oraz samą naturą zobowiązania. Oznacza to, że umowa powinna być zgodna z zasadami współżycia społecznego, ustawią i naturą stosunku umowy.

Reasumując należy stwierdzić, że jeżeli podatnik prawidłowo udokumentuje oraz wykaże celowość i związek kosztu z przychodem, przedmiotowe wynagrodzenia na rzecz pośredników handlowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. Na tle więc wymienionych we wniosku i jego uzupełnieniu bardzo ogólnie rodzaju wydatków,

bez badania ich charakteru w świetle weryfikacji zgromadzonych przez Spółkę konkretnych dowodów - nie można przesądzić, że wydatki te są racjonalnie uzasadnione. Samo ogólne przedstawienie wydatków nie wystarcza, aby można je było uznać za koszty uzyskania przychodów bez analizy ich związków z przychodem.

Należy przy tym podnieść, że tego rodzaju kwestie nie są przedmiotem postępowania

w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż postępowanie to opiera się na przyjęciu stanu faktycznego opisanego przez podatnika - a nie na weryfikacji, czy taki stan faktyczny ma miejsce w rzeczywistości, tj. czy w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca poprzez posiadane konkretne dowody udowodnił, że szczegółowe pozycje i kwoty kosztów są kosztem uzyskania przychodów, gdyż jest to właściwość postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.



Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).



Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Słowa kluczowe: faktura, koszty bezpośrednie, koszty uzyskania przychodów, moment, otrzymanie, otrzymanie faktury, premia pieniężna, rok podatkowy, wydatek, zapłata
Data aktualizacji: 25/01/2013 18:00:01

Jaka stawka podatku VAT obowiązuje mnie przy wystawieniu faktur sprzedaży posortowanej i s...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Spółka może odliczyć podatek naliczony z faktur zakupu dotyczących infrastruktury zewn...

P O S T A N O W I E N I E Na podstawie art. 14a 4 w zw. z 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu...

Opodatkowanie obrotu wierzytelnościami nabytymi w celu windykacji lub ich dalszej odsprzedaży

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy w przypadku zaliczkowego opłacania usług o charakterze ciągłym przychód powstanie zaws...

Na podstawie art. 14b 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia . na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 2 marca 2005r. Nr DP P1...

Urząd Skarbowy Słubice 69-100 ul. Wojska Polskiego 155

Zasięg terytorialny miasta gminy Cybinka, Górzyca, Ośno Lubuskie, Rzepin, Słubice powiaty słubicki województwo lubuskie Konta bankowe CIT 05101017040048192221000000 VAT 52101017040048192222000000 PIT 02101017040048192223000000 budżetowe pozostałe...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
Czy prawidłowe jest odliczenie naliczonego podatku od towarów i usług na podstawie faktury zaliczkowej dokumentującej zakup lokali mieszkalnych?Czy Wnioskodawca może rozliczyć wstępną opłatę leasingową jednorazowo do kosztów bez rozliczania jej w czasie?Czy podatnik ma prawo odliczyć podatek VAT z faktur otrzymanych przed dniem rejestracji?Urząd Skarbowy Strzyżów 38-100 ul. Daszyńskiego 6Zasady wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług najmu oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.