Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Czy zakup wierzytelności przez X jest usługą podlegającą VAT i czy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na zakupie wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na zakupie wierzytelności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 listopada 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka odkupuje od klienta wierzytelność podatkową, dotyczącą Wielkiej Brytanii (nadpłatę w podatku dochodowym od osób fizycznych), jeśli jej wartość przekracza 360 GBP, za cenę 67% jej wartości nominalnej. Płatność ceny następuje bezpośrednio po zawarciu umowy. Przeniesienie (przelew, cesja) wierzytelności następuje na podstawie art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, który to przepis stanowi, iż wierzyciel (cedent) może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (cesjonariusz), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Następnie Spółka zleca C. (podmiot zajmujący się odzyskiwaniem podatku zagranicznego) odzyskanie podatku zagranicznego, za odpowiednim wynagrodzeniem.

W uzupełnieniu z dnia 6 listopada 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że klientami od których odkupuje wierzytelności podatkowe są osoby fizyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup wierzytelności przez Spółkę jest usługą podlegającą VAT i czy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane w niniejszym wniosku są usługami objętymi zwolnieniem od podatku VAT. Czynność polegająca na nabyciu wierzytelności za zapłatą części jej wartości nominalnej, mieści w sobie wszystkie elementy usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT: występują w niej zbywca i nabywca wierzytelności, a w wyniku zawartej między nimi umowy następuje przeniesienie wierzytelności (świadczenie) w zamian za wynagrodzenie.

Usługodawcą jest w tym przypadku nabywca wierzytelności, który staje się wierzycielem i przejmuje ryzyka z tym związane, usługobiorcą zaś jest zbywca wierzytelności, uzyskujący częściową spłatę kwoty, na którą wierzytelność opiewa. Należnym usługodawcy wynagrodzeniem za usługę jest dyskonto, czyli różnica między wartością nominalną wierzytelności, a uzgodnioną ceną jej zakupu.

Usługi polegające na obrocie wierzytelnościami mieszczą się w katalogu usług pośrednictwa finansowego, które jako zamieszczone w sekcji J ex 65-67 PKWiU, korzystają co do zasady ze zwolnienia od podatku VAT; podstawą prawną zwolnienia jest art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w związku z pozycją 3 załącznika nr 4 do tej ustawy. Ze zwolnienia wyłączone są usługi ściągania długów oraz faktoringu, jednak czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mogą być kwalifikowane ani jako ściąganie długów, ani jako faktoring. Usługa ściągania długów ma miejsce wówczas, gdy istnieją dwa podmioty:usługodawca, który zobowiązuje się do ściągnięcia długu w zamian za wynagrodzenie;usługobiorca, korzystający z usługi wykonywanej przez kontrahenta.Oznacza to, że przedmiotem takiej usługi jest ściągnięcie przez usługodawcę długu na rzecz usługobiorcy, a nie we własnym imieniu i na własny rachunek, bowiem tylko wówczas usługobiorca może być uznany za beneficjenta świadczenia polegającego na ściąganiu długu. Sytuacja przedstawiona w niniejszym wniosku nie zakłada takich relacji pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności. Samo wejście w miejsce dotychczasowego wierzyciela nie może być uznane za ściąganie długów, skoro dalsze losy wierzytelności są poza tą transakcją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (.).

Na mocy art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie praw do wierzytelności, jako niematerialnych praw majątkowych, co do zasady, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zakup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub w celu dalszej ich sprzedaży mieści się w zakresie usług pośrednictwa finansowego - sklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w sekcji J ex (65-67). W tak pojmowanej usłudze mieści się cywilnoprawna instytucja przelewu wierzytelności (cesji) polegająca na przeniesieniu wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności (cedentem), a jej nabywcą (cesjonariuszem). Oznacza to, iż w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę pośrednictwa finansowego, której celem jest uwolnienie sprzedawcy od ciężaru egzekwowania wierzytelności.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, zwalnia się od podatku usługi pośrednictwa finansowego - sklasyfikowane według PKWiU w sekcji J ex (65-67). Z powyższego zwolnienia wyłączone zostały enumeratywnie wymienione rodzaje usług pośrednictwa finansowego - m. in. usługi ściągania długów i faktoringu (poz. 3 pkt 5 załącznika nr 4).

Wyłączenie usług ściągania długów i faktoringu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodne jest z przepisem art. 13B (d) (3) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG (Dz. Urz. UE serii L Nr 145 str. 1 ze zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Stosownie bowiem do ww. przepisu, Państwa Członkowskie zwalniają transakcje, nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom transakcje, łącznie z negocjacjami, dotyczące depozytu i bieżących rachunków, płatności, transferów, długów, czeków i papierów wartościowych, z wyjątkiem jednakże odzyskiwania długów i faktoringu.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 135 (1) (d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE serii L Nr 347 str. 1 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., Państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Dodatkowo wskazać należy, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w wyroku z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, definiując faktoring, o którym mowa w ww. przepisie Szóstej Dyrektywy podkreślił, iż działalność gospodarcza, w ramach której podmiot gospodarczy nabywa wierzytelności, podejmując ryzyko niewywiązania się dłużnika ze zobowiązania i w zamian wystawia swojemu klientowi faktury z tytułu prowizji, stanowi odzyskiwanie długów w rozumieniu art. 13B (d) (3) tej dyrektywy i dlatego działalność ta wyłączona jest ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Usługi ściągania długów i faktoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Co do zasady faktoring polega na tym, że faktor trudniący się zawodowo tego typu działalnością nabywa wierzytelności przysługujące przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę.

W pojęciu usług ściągania długów i faktoringu mieści się zatem m. in. skup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub odsprzedaży. Usługa tego typu polegająca na wyręczeniu klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez możliwości skorzystania ze zwolnienia. W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia opodatkowania usług faktoringu od rodzaju umowy zawartej pomiędzy stronami, co oznacza, że każdy typ faktoringu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktoring na gruncie ustawy winien być traktowany analogicznie jak cesja wierzytelności. Istota rozróżnienia usług (obrotu wierzytelnościami, inkasa oraz faktoringu) sprowadza się do zapisów umów łączących strony przelewu wierzytelności, analizy ich treści oraz czynności faktycznych wynikających z tych umów. W każdym przypadku, gdy celem działania jest przejęcie wierzytelności (długu) innego podmiotu w celu wyegzekwowania (ściągnięcia długu) - usługę tę należy opodatkować także wówczas, gdy środkiem tego celu jest nabycie cudzej wierzytelności (z ryzykiem lub bez ryzyka wypłacalności dłużnika), która to czynność mieści się w kategorii szeroko pojętego pośrednictwa finansowego.

Powyższe oznacza, że to od treści umowy i od dokonanych między stronami ustaleń zależeć będzie charakter umowy związanej z obsługą finansową.

Umowa zawarta pomiędzy cedentem a cesjonariuszem polega w takim przypadku na przelewie wierzytelności z cedenta na cesjonariusza, który przejmuje wierzytelność w celu jej realizacji we własnym imieniu.

Zgodnie z art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca odkupuje od klienta (osoby fizycznej) wierzytelność podatkową, dotyczącą Wielkiej Brytanii (nadpłatę w podatku dochodowym od osób fizycznych), jeśli jej wartość przekracza 360 GBP, za cenę 67% jej wartości nominalnej. Płatność ceny następuje bezpośrednio po zawarciu umowy. Przeniesienie (przelew, cesja) wierzytelności następuje na podstawie art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, który to przepis stanowi, iż wierzyciel (cedent) może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (cesjonariusz), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Następnie spółka zleca C. (podmiot zajmujący się odzyskiwaniem podatku zagranicznego) odzyskanie podatku zagranicznego, za odpowiednim wynagrodzeniem.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że przedmiotowe transakcje niewątpliwie spowodują uwolnienie cedenta od ciężaru egzekwowania wierzytelności i będą stanowić czynności odzyskiwania długów wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Koncepcja odzyskiwania długów nie zależy bowiem od sposobu w jaki odzyskiwanie to się odbywa. Pojęcie odzyskiwania długów dotyczy jasno sprecyzowanych transakcji finansowych mających na celu uzyskanie zapłaty wierzytelności pieniężnej .

Reasumując, nabycie przez Wnioskodawcę w trybie art. 509 Kodeksu cywilnego wierzytelności podatkowych z Wielkiej Brytanii, z tytułu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych, od zbywcy wierzytelności jest wyłączone ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z załącznikiem nr 4 poz. 3 do ustawy - na podstawie poz. 3 pkt 5 ww. załącznika - a tym samym stanowić będzie usługę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, według 22% stawki podatku VAT, w związku z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Słowa kluczowe: faktoring, nabycie wierzytelności, podatek od towarów i usług, prawo do zwolnienia, Wielka Brytania, wierzytelność, zwolnienia z podatku od towarów i usług, zwolnienie
Data aktualizacji: 25/12/2012 06:00:01

Rozstrzygnięcie czy opisane we wniosku czynności stanowią dostawę w rozumieniu art. 7 ust...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Spółka prawidłowo wystawia na podnajemców faktury VAT dotyczące refakturowania mediów...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy do faktury otrzymanej od kontrahenta unijnego wystawia się fakturę wewnątrzwspólnotową...

Na podstawie art. 216 i art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 01.06.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w...

Czy tłumacz przysięgły jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wykonywanych na rzecz Sąd...

Na podstawie przepisów art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.97 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu...

Czy od otrzymanej faktury od kontrahneta zagranicznego Spółka ma obowiązek naliczyć podate...

Na podstawie art. 14a 4 w związku z art. 14a 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółki z dnia...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
Czy umowa o utworzeniu i funkcjonalnym powiązaniu subrachunków nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?Według jakiego kursu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych należy przeliczać faktury korygującePrawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do samochodu w sytuacji braku dokumentów homologacyjnychZastosowanie stawki 0% w przypadku refakturowania usług związanych z eksportem towarówMoment powstania obowiązku podatkowego przy WNT w przypadku zaliczek potwierdzonych i niepotwierdzonych fakturą
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.