
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Dokumentowanie usług najmu lokalu użytkowego, będącego własnością kilku podmiotów - sposób wystawienia faktur

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Teresy A, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania usług najmu przez współwłaścicieli lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania usług najmu przez współwłaścicieli lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sprawa dotyczy wynajmowania lokalu użytkowego, który jest współwłasnością rodzinną. Po śmierci męża Wnioskodawczyni, właścicielami lokalu użytkowego pozostali Wnioskodawczyni i dwóch jej synów, którzy do niedawna mieszkali razem. Wnioskodawczyni prowadzi wszystkie dokumenty. Na fakturze w pozycji wystawca Wnioskodawczyni wpisywała 3 nazwiska i jeden adres i Nipy. Kwoty netto, VAT i brutto łącznie na 3 osoby. Rozliczenie w urzędzie skarbowym dokonywane było na druku VAT-7, indywidualnie, zgodnie z udziałem % we współwłasności. Wszystkie dokumenty są prowadzone i przechowywane precyzyjnie. Wątpliwość dotyczy, jedynie czy wolno pisać w rubryce wystawca więcej niż 1 nazwisko. Sprawa dotyczy przeszłości.

Od października faktury są wystawiane na każdą osobę indywidualnie, a od roku 2010 - w związku ze zmianą progu, dwoje z nas przestało być płatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dopuszczalne jest wystawienie faktury VAT na trzy podmioty, dotyczącej wynajmowania lokalu użytkowego, który jest współwłasnością rodzinną. Czy wolno pisać w rubryce wystawca więcej niż 1 nazwisko.

Zdaniem wnioskodawcy, opierając się na wyroku NSA z 13 marca 1996 r. III SA 1131/95, gdzie sprawa dotyczyła wystawienia faktury VAT na dwa podmioty (wspólne finansowanie operacji leasingowych). NSA uznał, że wystawienie faktury na dwóch lub więcej nabywców tego samego towaru jest dopuszczalne. Zdaniem Wnioskodawczyni, w jej sprawie również jest to możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na mocy natomiast art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (.).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, stanowi odmianę własności i cechuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom, a każdy z nich może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Natomiast z przepisu art. 206 K.c. wynika, iż każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem każdy ze współwłaścicieli ma uprawnienie do bezpośredniego korzystania z rzeczy wspólnej. Może posiadać całą rzecz i korzystać z całej rzeczy. Identyczne uprawnienia przysługują pozostałym współwłaścicielom. Jednocześnie zgodnie z art. 207 K.c., pożytki i przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przez sprzedaż natomiast, stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, szczegółowe zasady wystawiania faktur zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy, jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT".

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży winna zawierać co najmniej:imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11, numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury, nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, , li>miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług, cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawki podatku, sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.Zgodnie zaś z § 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz KOPIA.

Wskazać należy, że treść cyt. wyżej § 4 ust. 1, § 5 ust. 1 pkt 1 oraz § 19 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. jest tożsama z treścią odpowiednio § 8 ust. 1, § 9 ust. 1 pkt 1 oraz § 21 uprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Podkreślić również należy, że zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Przytoczona regulacja, wskazuje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, zawierającej powyższe dane, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Z powyższych przepisów wynika, że faktura VAT jest dokumentem wystawianym przez podatnika w celu potwierdzenia wykonanych przez niego czynności. W przypadku współwłasności danego towaru (np. nieruchomości) należy uznać, że podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, jest każdy ze współwłaścicieli odrębnie, dysponujący określonym udziałem w nieruchomości. Należy zwrócić uwagę na literalne brzmienie przepisu § 5 ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanego rozporządzenia, w którym ustawodawca wskazał, że faktura winna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy, a nie sprzedawców. W sytuacji, gdy każdy ze współwłaścicieli jest podatnikiem podatku VAT, wszystkie prawa i obowiązki wynikające z ustawy o VAT oraz przepisów wykonawczych do niej, powinien realizować odrębnie, a w deklaracji VAT wykazać wartość sprzedaży i podatek należny z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług związanych z tą nieruchomością, we właściwej części, tj. w wysokości odpowiadającej posiadanemu udziałowi. Stąd też fakturę VAT winien wystawić każdy ze współwłaścicieli odrębnie i wykazać w niej wartości dotyczące posiadanego udziału. Każdy ze współwłaścicieli będzie wtedy dysponował kopią faktury VAT, stwierdzającą dokonanie czynności w wysokości posiadanego udziału w nieruchomości, w oparciu o którą (tj. w oparciu o dane wynikające z takiej faktury) będzie mógł sporządzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, a w konsekwencji deklarację VAT. Tylko taki sposób dokumentacji zapewni prawidłową realizację obowiązków podatnika wynikających z przepisów w zakresie podatku VAT.

W przypadku zaś, gdyby wystawiona została jedna faktura VAT przez wszystkich współwłaścicieli, w ich posiadaniu pozostałaby jedna kopia faktury. Uniemożliwiłoby to prawidłowe sporządzenie ewidencji, gdyż jak wskazano wyżej, to w oparciu o posiadane kopie faktur podatnik sporządza ewidencję dla potrzeb swoich rozliczeń podatku VAT. W ww. sytuacji, każdy ze współwłaścicieli nie posiadałby w swojej dokumentacji takiej kopii faktury.

Treść wskazanych wyżej przepisów ustawy oraz rozporządzenia, wskazuje zatem na brak możliwości wystawienia jednej faktury sprzedaży przez kilku podatników podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z dwoma synami stała się właścicielem lokalu użytkowego, który był przedmiotem wynajmu. Wnioskodawczyni wystawiała jedną fakturę VAT, w której w pozycji wystawca wpisywała 3 nazwiska i jeden adres i Nipy oraz kwoty netto, VAT i brutto łącznie na 3 osoby. Deklaracje VAT-7 składane były indywidualnie przez współwłaścicieli, zgodnie z udziałem % we współwłasności.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie każdy ze współwłaścicieli jest podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do jego rozliczenia w zakresie świadczonych usług najmu lokalu użytkowego. Winny być zatem wystawiane trzy odrębne faktury VAT z tytułu świadczenia usług najmu przez każdego ze współwłaścicieli, w zakresie posiadanego udziału w lokalu użytkowym. Kopia wystawionej faktury, będąca w posiadaniu każdego ze współwłaścicieli, stanowi podstawę do sporządzenia ewidencji dla celów podatku VAT oraz deklaracji podatkowej i winna pozostawać w jego dokumentacji podatkowej.

Zatem wystawienie jednej faktury VAT z tytułu wynajmu lokalu, wskazującej trzech współwłaścicieli jako sprzedawców należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzeczenia sądowe są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz.60 ze zm.) organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Powyższa zasada jest częściowym powieleniem zapisu art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 78, poz. 483), zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru obowiązującego prawa, a zatem nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięć w kolejnych sprawach.

Wyrok NSA z 13 marca 1996 r. sygn. akt III SA 1131/95, do którego odwołuje się Strona, dotyczył innego stanu faktycznego niż rozpatrywany w niniejszej sprawie. Wyrok dotyczył wystawienia faktury przez jednego sprzedawcę na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar i realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury przez współwłaścicieli. W związku z tym, tez wynikających z powyższego wyroku nie można odnieść do okoliczności przedmiotowej sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Słowa kluczowe: dokumentacja, dokumentowanie, ewidencja, faktura VAT, lokal użytkowy, usługi najmu, współwłasność, wystawca faktury, wystawienie faktury

Data aktualizacji: 29/01/2013 06:00:01

Sposób potwierdzenia odbioru faktury korygującej

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Opodatkowanie i udokumentowanie bonusu bezwarunkowego

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Jak należy prawidłowo dokumentować zakup płodów rolnych od rolnika nie będącego podatnikie...

W odpowiedzi na pismo z dnia 16.09.2004 r. (data wpływu) będące zapytaniem o zakres stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzesku działając na podstawie art. 14a 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja...

W jakich przypadkach faktura VAT z wyszczególnioną kwotą podatku zastępuje zaświadczenie V...

Na podstawie art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej w dalszej treści Ordynacją podatkową, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieruszowie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13...

Faktury korygujące w przypadku nabyć wewnątrzwspólnotowych

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz innowacyjności i wydatków zgromadzonych na ww. funduszu Wnioskodawczyni przysługuje zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur Czy kursy walut przez Spółkę przyjęte do wyceny wpłaconych należności i zapłaconych zobowiązań są prawidłowe?Wystawianie faktur elektronicznych z udziałem firmy zewnętrznej Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach dotyczących budowy krytej pływalni

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.