
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Moment powstania obowiązku podatkowego oraz podstawa opodatkowania dla świadczonych usług factoringu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania dla świadczonych usług faktoringu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania dla świadczonych usług factoringu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka z o.o. zwana dalej Faktorem) jest instytucją finansową, która w ramach prowadzonej przez siebie na terytorium Polski działalności zajmuje się m.in. zapewnieniem finansowania działalności innych przedsiębiorców, w tym także świadcząc na ich rzecz usługi faktoringowe. Obecnie rozważa zawarcie umowy faktoringowej z kontrahentem, będącym firmą leasingową prowadzącą działalność na terytorium Polski (zwaną dalej Faktorantem), w ramach, której na bieżąco zawiera ze swoimi kontrahentami umowy leasingu finansowego i operacyjnego. Faktorant jest zainteresowany pozyskaniem źródeł refinansowania poniesionych przez siebie kosztów związanych z zawieranymi umowami leasingowymi, pozwalających mu na otrzymanie środków pieniężnych odpowiadających wartości początkowej przedmiotów leasingu przed upływem okresu obowiązywania umów leasingowych.

W ramach przyszłej umowy faktoringowej Faktor zamierza zobowiązać się względem Faktoranta do:wykupu od Faktoranta nieprzeterminowanych wierzytelności wynikających z zawartych przez niego umów leasingu, przy czym od decyzji Faktora będzie zależało to, które z przedstawionych przez Faktoranta umów leasingu zostaną przyjęte przez Faktora do wykupu. W przypadku przyjęcia przez Faktora umowy leasingu do wykupu, strony zawrą umowę sprzedaży dotyczącą bezwarunkowego przeniesienia przez Faktoranta na Faktora wynikających z danej umowy leasingu wierzytelności. W terminie 2 dni roboczych od dnia zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności, Faktor przeleje na rachunek bankowy Faktoranta cenę nabycia w kwocie odpowiadającej nominalnej wysokości wierzytelności objętych daną umową sprzedaży;przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużników (leasingobiorców) - usługi świadczone przez Faktora na podstawie umowy faktoringowej mają mieć charakter faktoringu pełnego, co oznacza ponoszenie przez Faktora, na zasadach określonych w umowie, ryzyka niewypłacalności Dłużnika;badania zagrożeń dotyczących umów leasingu przedstawionych przez Faktoranta do wykupu przez Faktora, przy czym Faktor przekazywał będzie Faktorantowi informacje w powyższym zakresie jedynie na dodatkowy pisemny wniosek Faktoranta oraz jedynie odnośnie umów leasingu, które ostatecznie nie zostały przyjęte przez Faktora do wykupu; wykonanie określonej w niniejszym punkcie usługi nastąpi przez wskazanie Faktorantowi przez Faktora okoliczności dotyczących sytuacji finansowej leasingobiorcy, zpowodu, których Faktor nie przyjął danej umowy leasingu do wykupu.Przedmiotem wykupu będą wszystkie wynikające z umów leasingu (przyjętych przez Faktora do wykupu) przyszłe wierzytelności o zapłatę przez leasingobiorcę części rat (opłat) leasingowych o charakterze kapitałowym, tj. stanowiących spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu w części odpowiadającej wartości netto przedmiotu leasingu (tj. bez uwzględniania podatku VAT), a także wierzytelności o zapłatę analogicznej części wartości końcowej przedmiotu leasingu. Przedmiotem wykupu przez Faktora nie zostaną natomiast objęte wynikające z umów leasingu wierzytelności o zapłatę rat (opłat) leasingowych o charakterze odsetkowym, oraz o zapłatę innych opłat i prowizji należnych Faktorantowi od leasingobiorców na podstawie umów leasingu.

Celem nabywania wierzytelności jest ich dalsze egzekwowanie przez Faktora (we własnym imieniu i na jego rachunek) od leasingobiorców, a tym samym celem transakcji jest uwolnienie Faktoranta od ryzyka zwłoki i niespłacenia długów przez leasingobiorców.

Za świadczone usługi Faktor otrzymywał będzie comiesięczne wynagrodzenie o charakterze prowizyjnym, obliczane, jako iloczyn ustalonej w umowach sprzedaży stopy procentowej i sumy kwot niespłaconych rat kapitałowych wynikających z każdej z umów leasingu objętych umowami sprzedaży (obliczanej na każdy kolejny miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym płatne jest wynagrodzenie). Strony ustaliły, zatem, że okresem rozliczeniowym będzie miesiąc kalendarzowy - wynagrodzenie będzie płatne do 13. dnia każdego miesiąca kalendarzowego.

Kwoty wynikające z nabytych przez Faktora wierzytelności o zapłatę poszczególnych rat leasingowych będą uiszczane przez leasingobiorcę na rachunek bankowy Faktoranta, na zasadach i w terminach określonych w umowie leasingu, natomiast do 13. dnia każdego miesiąca kalendarzowego, Faktorant zobowiązany będzie do przekazywania na rachunek bankowy Faktora kwoty równej kwocie, którą leasingobiorca zobowiązany jest uiścić z tytułu wierzytelności w danym, bieżącym miesiącu kalendarzowym. Funkcja Faktoranta ogranicza się przy tym w zasadzie do technicznego przekazywania na rachunek bankowy Faktora kwot należnych Faktorowi od leasingobiorców. Jeżeli jednak, jakakolwiek kwota przekazana zgodnie z umową przez Faktoranta na rachunek bankowy Faktora, nie znajduje swojego pokrycia w kwotach uiszczonych przez leasingobiorcę na rachunek Faktoranta tytułem spłaty wierzytelności i nie zostanie przez leasingobiorcę zapłacona w terminie do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym wierzytelność była wymagalna, Faktor - na żądanie Faktoranta - zwróci tę kwotę Faktorantowi (przejęcie ryzyka niewypłacalności leasingobiorcy).

W przypadku, gdy leasingobiorca opóźni się z zapłatą dwóch kolejnych płatności wynikających z wierzytelności nabytych przez Faktora i zachodzić będą przesłanki do przedterminowego rozwiązania umowy leasingu, Faktorant niezwłocznie powiadomi o tym fakcie Faktora oraz złoży wszelkie oświadczenia konieczne do doprowadzenia do przedterminowego rozwiązania umowy leasingu. W takim przypadku:Faktorant zobowiązany będzie do natychmiastowego zwrotu na rzecz Faktora części ceny nabycia wierzytelności odpowiadającej tej części wierzytelności wynikających z danej umowy leasingu o zapłatę rat kapitałowych, które zgodnie z jej postanowieniami byłyby płatne przez leasingobiorcę (stałyby się wymagalne) dopiero po dacie, w której umowa leasingu uległa rozwiązaniu, i jako takie nie zostały jeszcze zafakturowane przez Faktoranta.Niezwłocznie po wygaśnięciu umowy leasingu Faktorant przystąpi do czynności zmierzających do sprzedaży przedmiotu leasingu po cenie uzgodnionej z Faktorem. Kwota równa cenie netto sprzedaży przedmiotu leasingu zostanie wpłacona przez nabywcę na rachunek bankowy Faktora i zostanie zaliczona przez Fatora na poczet spłaty wierzytelności opisanej powyżej w pkt a).Alternatywnie, o ile zażąda tego Faktor, Faktorant będzie zobowiązany do przeniesienia na Faktora własności przedmiotu leasingu. Dokonanie przez Faktoranta ww. przeniesienia traktowane będzie, jako spełnienie za zgodą Faktora innego świadczenia, w celu zwolnienia się z zobowiązania (w rozumieniu art. 453 Kodeksu cywilnego), w związku, z czym skutkować będzie częściowym wygaśnięciem zobowiązania Faktoranta, o którym mowa powyżej w punkcie a), do wysokości odpowiadającej uzgodnionej przez Strony kwoty ceny netto przeniesienia własności przedmiotu leasingu, przy czym cena netto (tj. bez podatku VAT) nie będzie wyższa niż pozostająca do spłaty przez dłużnika na podstawie umowy leasingu kwota rat (opłat) leasingowych o charakterze kapitałowym, powiększona o wartość końcową przedmiotu leasingu. W przypadku przeniesienia własności przedmiotu leasingu na Faktora, Faktorant zobowiązany jest do wystawienia i doręczenia Faktorowi prawidłowej faktury VAT.Alternatywnie Faktorant, po uprzednim łącznym spełnieniu wszystkich wskazanych w umowie faktoringowej warunków oraz po uzyskaniu od Faktora pisemnego potwierdzenia spełnienia tych warunków, uprawniony jest do zawarcia z innym podmiotem niż dłużnik nowej umowy leasingu dotyczącej danego przedmiotu leasingu. W takim przypadku po złożeniu przez Faktora pisemnego potwierdzenia spełnienia warunków zawarcia nowej umowy leasingu, Faktor nie jest uprawniony do żądania, aby Faktorant przeniósł na niego własność przedmiotu leasingu, o czym mowa powyżej w pkt c).Co do zasady, z chwilą wygaśnięcia umowy leasingu, przeniesienie przez Faktoranta na Faktora wierzytelności o zapłatę rat kapitałowych wynikającej z rozwiązanej umowy leasingu i dokonane na podstawie umowy sprzedaży, pozostawać będzie w pełni skuteczne, a podmiotem posiadającym wyłączną legitymację formalną i materialną do dochodzenia od leasingobiorcy kwoty niezapłaconych przez niego wierzytelności pozostawać będzie Faktor, który będzie windykował wierzytelność we własnym imieniu. Faktor może prowadzić windykację samodzielnie, bądź zlecić ją innemu podmiotowi, w szczególności może w ramach odrębnego zlecenia zlecić czynności windykacyjne Faktorantowi na zasadach ramowo określonych w umowie faktoringowej. Jeśli Faktor zleci czynności windykacyjne Faktorantowi, Faktorant zobowiązany będzie do świadczenia tych usług, za co otrzyma odrębne wynagrodzenie. Mimo zlecenia czynności windykacyjnych Faktorantowi, wierzytelności będą windykowane w imieniu i na rzecz Faktora, i to on nadal będzie ponosił ryzyko niewypłacalności leasingobiorcy.Z chwilą jednak pełnego wykonania przez Faktoranta zobowiązań, o których mowa powyżej w pkt a) lub nast., wierzytelność o zapłatę przez leasingobiorcę niespłaconej części rat kapitałowych, przejdzie zwrotnie na Faktoranta.W przypadku wygaśnięcia umowy leasingu przed terminem, na jaki została zawarta, roszczenia Faktora o zaspokojenie wierzytelności na zasadach opisanych powyżej w pkt a) i nast., oraz wszelkie przewidziane w umowie faktoringowej lub w umowie sprzedaży roszczenia pieniężne Faktora względem dłużnika będą miały pierwszeństwo przed innymi roszczeniami pieniężnymi, wynikającymi z umowy leasingu lub jakichkolwiek innych umów związanych z umową leasingu, a przysługującymi Faktorantowi względem leasingobiorcy. W celu realizacji tej zasady z chwilą wygaśnięcia umowy leasingu nastąpi automatyczny przelew na Faktora wszelkich dodatkowych wierzytelności Faktoranta względem leasingobiorcy (w szczególności wierzytelności o zapłatę części odsetkowej rat leasingowych oraz o naprawienie szkody) wynikających z rozwiązanej umowy leasingu. Przelew wierzytelności, o którym mowa, w przypadku:uiszczenia na rzecz Faktora ceny sprzedaży przedmiotu leasingu przez jego nabywcę, względnie w przypadkuii) przeniesienia przez Faktoranta na Faktora własności przedmiotu leasingu w sytuacji i na zasadach określonych powyżej w pkt c);traktowany będzie, jako spełnienie za zgodą wierzyciela innego świadczenia w celu zwolnienia się z zobowiązania (w rozumieniu art. 453 Kodeksu cywilnego), w związku, z czym skutkować będzie wygaśnięciem zobowiązania Faktoranta, o którym mowa powyżej w pkt a). Skutek, o którym mowa w zdaniu poprzednim nastąpi z momentem zajścia zdarzenia określonego powyżej pod literą i) lub literą (ii).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługi, które mają być świadczone przez Faktora stanowią usługi faktoringu wskazane w poz.3 pkt 5 załącznika Nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a więc usługi podlegające opodatkowaniu stawką podstawą 22% .

Czy ze względu na ciągły charakter usług świadczonych przez Faktora (usługi te świadczone są i rozliczane w kolejnych miesiącach) obowiązek podatkowy w zakresie VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy VAT z chwilą wystawienia faktury przez Faktora, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Czy podstawą opodatkowania jest każdorazowo kwota miesięcznego wynagrodzenia należna Faktorowi za każdy zakończony miesiąc świadczenia usług faktoringowych.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi, które będzie świadczył na rzecz Faktoranta na podstawie umowy faktoringowej są usługami faktoringu, o których mowa w poz. 3 pkt 5 załącznika Nr 4 do ustawy VAT podlegającymi opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT 22%, a co za tym idzie nie są objęte zwolnieniem przedmiotowym przewidzianym dla usług pośrednictwa finansowego.

Wskazano, iż umowa faktoringu należy do tzw. umów nienazwanych, czyli niezdefiniowanych w przepisach prawa cywilnego, a dopuszczalność zawierania umów faktoringowych wynika z zasady swobody umów â art. 3531 KC.

W ocenie Wnioskodawcy, powołującego się na interpretacje organów podatkowych, istota faktoringu polega na sprzedaży wierzytelności za określoną cenę przez dostawców towarów lub usług na rzecz faktora, przy czym faktoring nie może być rozumiany wyłącznie, jako sprzedaż wierzytelności, bowiem w takim przypadku - traktując faktoring, jako sprzedaż wierzytelności przez Faktoranta na rzecz faktora, mamy do czynienia de facto z cesją wierzytelności uregulowaną w art. 509 - 616 k.c. W takim, zatem przypadku pojęcie faktoringu traktowane byłoby zamiennie z pojęciem cesji wierzytelności. W ramach faktoringu, Faktor, obok nabywania wierzytelności, świadczy na rzecz Faktoranta szereg usług dodatkowych/pomocniczych, do których można zaliczyć:przejęcie ryzyka wypłacalności dłużnika (zwłaszcza przy faktoringu właściwym);finansowanie dostawcy między innymi w formie pożyczek i zaliczek;prowadzenie rozliczeń związanych z wierzytelnościamiinkaso wierzytelności i księgowanie należności, administrowanie dokumentami, monitorowanie sytuacji finansowej dłużnika, sporządzanie i wysyłanie monitów w przypadku nieterminowej zapłaty, świadczenie usług doradczych.Wskazano, iż zdaniem części organów podatkowych o możliwości opodatkowania usług nabywania wierzytelności stawką 22% VAT decyduje cel nabywania wierzytelności. W pojęciu faktoringu mieści się skup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub odsprzedaży. Usługa tego typu, polegająca na "wyręczeniu" klienta w czynnościach zmierzających do odzyskania długu, podlega opodatkowaniu VAT bez możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie załącznika nr 4 do ustawy o VAT, podobnie jak usług windykacyjne, które co do zasady zmierzają wprost do odzyskania od dłużnika należnych kwot. Usługi nabywania wierzytelności innych podmiotów, niemające charakteru usług faktoringu, lecz realizowane w celu ściągnięcia długów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22 %. Jedynie natomiast w sytuacji, gdy celem podatnika nabywającego cudzą wierzytelność nie jest ściągnięcie długu, usługę taką należy traktować, jako usługę obrotu wierzytelnościami, zwolnioną z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy umowa faktoringowa, którą zamierza zawrzeć spełnia wszystkie podstawowe przesłanki uznania za faktoring, obejmuje ona, bowiem świadczenie przez Faktora usługi polegającej na wykupie wierzytelności od Faktoranta po cenie równej wartości nominalnej wierzytelności, przez co Faktor uwalnia, Faktoranta od ryzyka zwłoki leasingobiorców i od konieczności windykacji długów we własnym imieniu i na własny rachunek, w zamian, za co Faktor otrzymuje wynagrodzenie o charakterze prowizyjnym. W umowie, zostały również wyraźnie przewidziane i wyodrębnione usługi dodatkowe świadczone przez Faktora na rzecz Faktoranta, do których należą w szczególności: przejęcie ryzyka niewypłacalności dłużnika (co jest związane z bezwarunkowym nabywaniem wierzytelności przez Faktora) oraz badanie zagrożeń dotyczących umów leasingu przedstawionych przez Faktoranta do wykupu. Okoliczność, że Faktor zleci usługi windykacji obcemu podmiotowi â którym może być również sam Faktorant - nie ma wpływu na kwalifikację umowy, gdyż czynności te nadal będą wykonywane w imieniu, i na rachunek Faktora, a więc ryzyko zwłoki czy niewypłacalności dłużnika nadal pozostawać będzie po stronie Faktora.

Wszystkie wymienione powyżej elementy umowy uzasadniają w przekonaniu Wnioskodawcy stanowisko, iż usługi świadczone przez niego na podstawie analizowanej umowy są usługami faktoringu, o których mowa w poz. 3 pkt 5 załącznika Nr 4 do ustawy VAT podlegającymi opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT 22%, a co za tym idzie nie są objęte zwolnieniem przedmiotowym przewidzianym dla usług pośrednictwa finansowego.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu usług faktoringu świadczonych przez Faktora powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy VAT, z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi (nie później niż w 7 dniu od zakończenia każdego miesiąca), gdyż usługa ma charakter ciągły i jest świadczona w poszczególnych miesiącach kalendarzowych (polega na finansowaniu Faktoranta).

Podkreślenia przy tym wymaga, iż więź pomiędzy Faktorem a Faktorantem nie kończy się w momencie sprzedaży wierzytelności wynikających z umów leasingu, lecz trwa nadal, co wynika z jednej strony z ramowego charakteru umowy oraz okresowego charakteru umów leasingu (uzyskiwania wymagalności wynikających z niej opłat) przyjętych do wykupu przez Faktora, jak również z szeregu postanowień dotyczących m.in.:pośredniczenia Faktoranta w przekazywaniu kwot należnych Faktorowi od leasingobiorców z tytułu spłaty nabytych przez Faktora wierzytelnościprzekazywania Faktorantowi informacji o przyczynach nieprzyjęcia przez Faktora do wykupu niektórych umów leasingu;praw i obowiązków stron w przypadku zwłoki leasingobiorców w spłacie ww. wierzytelności;praw i obowiązków stron w przypadku rozwiązania umowy leasingu, w tym w zakresie sprzedaży przedmiotu leasingu, czy przelania na Faktora dodatkowych (nieobjętych pierwotną sprzedażą) wierzytelności wynikających z rozwiązanej umowy leasingu (np. w zakresie odsetkowej części rat należnych od leasingobiorców).Ponadto w momencie sprzedaży wierzytelności Faktorowi nie ma podstawy opodatkowania (nie występuje dyskonto), tj. kwoty należnej Faktorowi w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy VAT, natomiast świadczenie należne Faktorowi od Faktoranta z tytułu świadczonych usług ~ (wynagrodzenie o charakterze prowizyjnym) pojawia po zakończeniu każdego kolejnego miesiąca, w którym te usługi są świadczone, jest więc bezpośrednio przyporządkowane danemu okresowi świadczenia usług przez Faktora.

Podstawą opodatkowania jest natomiast kwota należna Faktorowi za każdy miesiąc świadczenia usług faktoringowych, obliczona, jako całkowita kwota comiesięcznego wynagrodzenia Faktora z tego tytułu (wynagrodzenie brutto) pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku z dnia 31 marca 2008r. Wnioskodawca wskazał, iż ma zamiar (w ramach umów factoringu) dokonywać wykupu nieprzeterminowanych wierzytelności wynikających z zawartych przez kontrahenta umów leasingowych.

Wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie praw do wierzytelności, jako niematerialnych praw majątkowych co do zasady, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocy tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność; swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego według:Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Scalonej Nomenklatury Towarowej, Handlu Zagranicznego (CN), Klasyfikacji Środków Trwałych /(KŚT), Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB)zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Zauważa się, iż zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów zmieniającym rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 22 grudnia 2006r. (Dz. U. Nr 245, poz. 1780) do celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy tutaj wskazać, że usługi pośrednictwa finansowego, co do zasady, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy (sekcja J ex 65-67). Jednakże należy mieć na uwadze, że przy symbolu PKWiU przedmiotowych usług pośrednictwa finansowego znajduje się oznaczenie ex. Oznaczenie ex uprawnia do stosowania zwolnień w zakresie ściśle określonym w ustawie, z wyłączeniem usług wymienionych w punktach 1-9 poz. 3 tego załącznika.

W katalogu usług, w odniesieniu, do których nie stosuje się zwolnienia od podatku wymieniono między innymi usługi ściągania długów oraz faktoringu, przy czym nie wskazano symbolu PKWiU identyfikującego usługi zawierające się w tej kategorii.

Zauważyć należy, iż powyższe wyłączenie usług ściągania długów i factoringu ze zwolnienia od podatku VAT zgodne jest z przepisem art. 13B(1)(d) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. 77.145.1 ze zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006r. oraz art. 135(1)(d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06.347.1 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007r.

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w wyroku z dnia 26 czerwca 2003r. w sprawie C-305/01, definiując factoring, o którym mowa w ww. przepisie Szóstej Dyrektywy podkreślił, iż działalność gospodarcza, w ramach, której podmiot gospodarczy nabywa wierzytelności, przejmując ryzyko niewywiązania się dłużnika ze zobowiązania i w zamian wystawia swojemu klientowi faktury z tytułu prowizji, stanowi odzyskiwanie długów w rozumieniu art. 13B(d)(3) tej dyrektywy i dlatego działalność ta wyłączona jest ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Usługi ściągania długów i factoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Co do zasady factoring polega na tym, że faktor trudniący się zawodowo tego typu działalnością nabywa wierzytelności przysługujące przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę, odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności pomniejszonej o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora.

W pojęciu usług ściągania długów i faktoringu mieści się zatem m.in. skup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub odprzedaży. Usługa tego typu polegająca na wyręczeniu klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez możliwości skorzystania ze zwolnienia.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia opodatkowania usług faktoringu od rodzaju umowy zawartej pomiędzy stronami, co oznacza, że każdy typ faktoringu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Faktoring na gruncie ustawy winien być traktowany analogicznie jak cesja wierzytelności.

Istota rozróżnienia usług (obrotu wierzytelnościami, inkasa oraz factoringu) sprowadza się do zapisów umów łączących strony przelewu wierzytelności, analizy ich treści oraz czynności faktycznych wynikających z tych umów, w każdym przypadku, gdy celem działania usługodawcy jest przejęcie wierzytelności (długu) innego podmiotu w celu wyegzekwowania (ściągnięcia długu) - usługę tę należy opodatkować także wówczas, gdy środkiem tego celu jest nabycie cudzej wierzytelności (z ryzykiem lub bez ryzyka wypłacalności dłużnika), która to czynność mieści się w pojęciu szeroko pojętego pośrednictwa finansowego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje nabyć wymagalną wierzytelność pieniężną w celu dalszej windykacji od kontrahenta (firmy leasingowej-Faktoranta) po cenie równej wartości nominalnej wierzytelności, przez co uwalnia go od ryzyka zwłoki leasingobiorców i od konieczności windykacji długów we własnym imieniu i na własny rachunek, w zamian, za co otrzymuje wynagrodzenie o charakterze prowizyjnym. W umowie, obok wykupu wierzytelności, zostały również wyraźnie przewidziane i wyodrębnione usługi dodatkowe świadczone przez Wnioskodawcę (Faktora) na rzecz Faktoranta, do których należą w szczególności: przejęcie ryzyka niewypłacalności dłużnika (co jest związane z bezwarunkowym nabywaniem wierzytelności przez Faktora) oraz badanie zagrożeń dotyczących umów leasingu przedstawionych przez Faktoranta do wykupu.

Transakcja ta polega na przelewie wierzytelności z Faktoranta na Faktora, który przejmuje wierzytelność w celu jej realizacji we własnym imieniu. Niewątpliwie tego typu transakcja powoduje uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru egzekwowania wierzytelności i stanowi czynność odzyskiwania długów wyłączoną ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Koncepcja odzyskiwania długów nie zależy, bowiem od sposobu, w jaki odzyskiwanie to się odbywa. Pojęcie odzyskiwania długów dotyczy jasno sprecyzowanych transakcji finansowych mających na celu uzyskanie zapłaty wierzytelności pieniężnej. Zatem, pomimo, iż Wnioskodawca dopuszcza ewentualną windykację przez inny podmiot, nie zmienia to faktu, że celem (zamiarem) tej transakcji jest właśnie ściągnięcie długów. W świetle powyższego przedmiotowe czynności nie korzystają ze zwolnienia od podatku.

Tym samym należy stwierdzić, że usługi wymienione w pkt 5 załącznika nr 4 pod poz. 3, tj. usługi faktoringu w każdej postaci łącznie z usługami nabywania wierzytelności innych podmiotów, niemające charakteru usług, faktoringu, lecz realizowane w celu ściągnięcia (windykacji) długów, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki 22%, na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tych usług powstaje na zasadach ogólnych, unormowanych w art. 19 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a w przypadku, gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zatem skoro, jak wskazano we wniosku przedmiotowa usługa ma charakter ciągły, a Strony ustaliły, że okresem rozliczeniowym będzie miesiąc kalendarzowy, to obowiązek podatkowy powstanie (w tym konkretnym przypadku) z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu od zakończenia każdego miesiąca.

Odnośnie natomiast kwestii podstawy opodatkowania czynności będących przedmiotem wniosku należy zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle powyższego podstawą opodatkowania opisanej w zapytaniu czynności będzie kwota należna Faktorowi za każdy miesiąc świadczenia usług faktoringowych, obliczona, jako całkowita kwota comiesięcznego wynagrodzenia Faktora z tego tytułu (wynagrodzenie brutto) pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Końcowo informuje się, iż analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, że umowa łącząca Wnioskodawcę z kontrahentem - firmą leasingową jest umową factoringową polegającą na cesji wierzytelności czy też usłudze ściągania długów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Słowa kluczowe: faktoring, moment powstania obowiązku podatkowego, nabycie wierzytelności, umowa faktoringu, usługi bankowe

Data aktualizacji: 14/10/2013 15:00:01

Refakturowanie kosztów ubezpieczenia

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Dot. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za wieczyste użytkowanie działek za...

W przedstawionym stanie faktycznym podatnik aktem notarialnym w 1999r.kupił nieruchomość z prawem wieczystego użytkowania. W akcie notarialnym jest zapis, że nabyta nieruchomość przeznaczona zostanie do użytkowania dla celów prowadzenia...

Czy otrzymana od gminy G. kwota na pokrycie 50% kosztów budowy hali będzie podlegała opoda...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych na jego adres za...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Możliwość odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących opłaty leas...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Pytanie dotyczy prawidłowości przeliczania kwot na fakturze podanych w walucie obcej Opodatkowania premii bonusów Zapytanie dotyczy możliwości ujęcia w ewidencji zakupów VAT podatku naliczonego w mniejszej wysokości niż z faktury VAT Konieczność drukowania i przechowywania kopii faktur w wersji papierowej Obowiązek podatkowy w przypadku refakturowania usług

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.