Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Potrącona kwota z zobowiązania na podstawie wyroku sądowego jako koszt uzyskania przychodu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 11 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia kwoty potrąconej ze zobowiązania na podstawie wyroku sądowego do przychodów z działalności gospodarczej oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usunięcie usterek - jest nieprawidłowe.



UZASADNIENIE



W dniu 11 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia kwoty potrąconej ze zobowiązania na podstawie wyroku sądowego do przychodów z działalności gospodarczej oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usunięcie usterek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 marca 2009 r.



W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.



Prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą, poniósł Pan nakłady w zakresie robót budowlanych na nowy budynek przetwórni miodu i produktów pszczelich. Po zakończeniu inwestycji i dokonaniu odbioru końcowego tego budynku, przyjęto go do użytkowania i wprowadzono do ewidencji środków trwałych. W niedługim czasie zgłoszono wykonawcy robót usterki i wady, które nie zostały naprawione, w związku z czym zapłaty za wykonane roboty budowlane dokonywał Pan z opóźnieniem. Wstrzymanie płatności spowodowało skierowanie sprawy o zapłatę przez kontrahenta do sądu. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, sąd wydał wyrok w sprawie zapłaty, pomniejszając z ostatniej faktury kwotę do zapłaty na rzecz wykonawcy robót.

Zaznacza Pan, że według umowy strony ustaliły, że wykonawca wniesie zabezpieczenie na okres realizacji umowy oraz gwarancji i rękojmi w formie gwarancji ubezpieczeniowej w wysokości 5% wartości zleconych robót netto. Gwarancję ubezpieczeniową wykonawca miał przekazać dla zamawiającego w terminie 15 dni od daty podpisania umowy. Z zabezpieczenia miały być pokrywane ewentualne roszczenia powstałe podczas okresu gwarancji i rękojmi. Zgodnie z § 9 pkt 4 umowy w sprawie zabezpieczenia wykonawca na roboty udziela 3 lat gwarancji w tym na urządzenia zgodnie z gwarancją udzieloną przez producentów od daty końcowego odbioru robót. Ta gwarancja nie została przekazana dla zamawiającego.

Do sprawy sądowej wniósł Pan o zasądzenie dodatkowej kwoty na poczet usunięcia usterek na podstawie kosztorysu sporządzonego przez biegłego.

Na podstawie wyroku sądowego o zapłatę, Sąd Apelacyjny uznał wniesione zarzuty pozwanego dotyczące potrącenia równowartości szkody spowodowanej wadami w wykonywanych robotach. Wartość potrącenia zobowiązania na rzecz spółki została uznana przez sąd na podstawie kosztorysu wyceny kosztów na usunięcie usterek w budynku. Potrącona kwota z tytułu powstałych wad została wypłacona w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 marca 2009 r. wskazano, iż ostatnia faktura wystawiona przez wykonawcę robót budowlanych w dniu 8 marca 2006 r. została ujęta do ewidencji księgowej - środki trwałe w budowie - inwestycje - budynek przetwórni. Następnie w miesiącu czerwcu 2006 r. wartość robót budowlanych w inwestycji - budynek przetwórni rozliczono i przyjęto w całości do ewidencji środków trwałych. Od momentu wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych do chwili obecnej dokonywane są odpisy amortyzacyjne. W związku z tym, że na budynek przetwórni udzielono pomocy przez ARiMR w ramach SPO Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006" część kosztów pokryta dotacją jest wyłączona z kosztów podatkowych.

Wskazuje Pan, iż usterki w ramach rękojmi i gwarancji usuwane będą przez inny podmiot, oraz, że w kwestii pokrycia kosztów związanych z usuwaniem usterek na budynku przetwórni dochodzenie roszczeń nastąpi na drodze postępowania sądowego (Sąd rozstrzygnie kto będzie ponosił koszty dotyczące usuwania usterek).

Rozliczenie finansowe wykonanych robót obywało się na podstawie kosztorysu powykonawczego, sporządzanego w okresach miesięcznych i zatwierdzanego przez inspektora nadzoru. Fakturowanie robót odbywało się w następujący sposób: fakturę częściową wystawiono każdorazowo raz w miesiącu za wykonane roboty na podstawie sporządzonego kosztorysu powykonawczego, natomiast fakturę końcową wystawiono na podstawie odbioru końcowego, który nastąpił komisyjnym protokołem z dnia 30 stycznia 2006 r. Wynikało z tego, że z czynności odbioru końcowego wyłączono roboty nie zakończone, które miały być kontynuowane, gdy pozwolą warunki klimatyczne. Roboty, za które wykonawca dochodził zapłaty zastały wykonane i odebrane protokólarnie co dawało podstawę do wystawienia faktury. Strony ustaliły 30 dniowy termin płatności faktur od daty wystawienia faktury. Zapłata za wykonane roboty budowlane na podstawie otrzymanej faktury dokonywana była w formie przelewu.

Na podstawie § 10 umowy na roboty budowlane w sprawie odbioru i reklamacji ustalono, że w razie stwierdzenia wad lub usterek, w okresie gwarancji zamawiający zawiadomi wykonawcę na piśmie w ciągu 10 dni od ich ujawnienia z podaniem realnego i możliwego do wykonania terminu ich usunięcia. Okres gwarancji liczony był od daty końcowego odbioru robót. Natomiast w pkt 6 umowy ustalono, że jeżeli wykonawca nie przystąpi do usunięcia wad lub usterek w ustalonym terminie, zamawiający może powierzyć ich usunięcie osobie trzeciej na koszt i ryzyko wykonawcy bez utraty gwarancji udzielonej przez wykonawcę.

Uważa Pan, że wstrzymanie płatności przez inwestora okazało się zasadne, co znalazło potwierdzenie w orzeczeniu Sądu Okręgowego, który obniżył cenę wynikającą z wystawionej przez wykonawcę faktury.

Podstawą wstrzymywania zapłaty było przekonanie inwestora o złej jakości robót i wadach ukrytych budynków i budowli będących przedmiotem umowy.

Potwierdzeniem przypuszczeń inwestora jest orzeczenie sądowe, które w sposób jednoznaczny potwierdziło występowanie wad w zakończonym przez wykonawcę dziele Skutkowało to obniżeniem ogólnej kwoty należnej wykonawcy od inwestora.



W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy potrąconą kwotę z zobowiązania na podstawie wyroku sądowego można uznać jako przychód podatkowy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy poniesione wydatki na usunięcie usterek w kolejnym roku będą kosztami uzyskania przychodu.Czy możliwe jest zastosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, tj. dokonanie na podstawie art. 89a korekty podatku należnego z tytułu transakcji opisanych we wniosku i uzupełnieniach.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie. Wniosek Pana w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.



Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania pierwszego i drugiego, kwotę potrąconą ze zobowiązania za wykonane roboty budowane można uznać za przychód podatkowy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa Pan, iż poniesiona szkoda może być uznana jako odszkodowanie, które jest świadczeniem przysługującym podmiotowi. W tym przypadku podmiot doznał szkody z powodu powstałych wad. Zgodnie z przepisami osoby fizyczne mogą być uprawnione do otrzymania odszkodowania za poniesione szkody. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzają generalną zasadę, iż odszkodowanie jest zwolnione z opodatkowania. Jednak, w tej sytuacji odszkodowanie należy uznać jako przychód podatkowy, gdyż z tytułu wykonywanych robót budowlanych, wydatki zaliczane były do kosztów uzyskania przychodów.

Odnośnie wydatków ponoszonych na usunięcie usterek, uważa Pan, iż nie będą one stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Koszty usunięcia usterek winny być pokrywane z sumy zabezpieczenia zgromadzonego na odrębnym rachunku bankowym, na pokrycie ewentualnych napraw gwarancyjnych i usunięcie usterek w ramach rękojmi za wady robót budowlanych. Brak sumy zabezpieczonej na rachunku bankowym powoduje, że poniesione wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Obecnie nie posiada Pan kaucji zatrzymanej na poczet przyszłych usterek.



W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.



W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Przy tym, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.



Z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnychwydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne - odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 23.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2 - 18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia, zaś w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Stosownie do ust. 3 powyższego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Natomiast w myśl art. 22g ust. 4 ww. ustawy za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Katalog wydatków wpływających na wartość początkową środka trwałego nie ma charakteru zamkniętego. Z powyższego wynika jednak, iż do wartości początkowej środka trwałego zaliczyć można tylko wydatki ściśle związane z nabyciem bądź wytworzeniem tego środka trwałego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż ostatnia faktura wystawiona przez wykonawcę robót budowlanych w dniu 8 marca 2006 r. została ujęta do ewidencji księgowej - środki trwałe w budowie - inwestycje - budynek przetwórni. Następnie w miesiącu czerwcu 2006 r. wartość robót budowlanych w inwestycji - budynek przetwórni rozliczono i przyjęto w całości do ewidencji środków trwałych. Od momentu wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych do chwili obecnej dokonywane są odpisy amortyzacyjne.

Po zakończeniu inwestycji i dokonaniu odbioru końcowego tego budynku, zgłoszono wykonawcy robót usterki i wady, które nie zostały usunięte. Z kolei, wstrzymanie płatności spowodowało skierowanie przez kontrahenta do sądu sprawy o zapłatę. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, sąd wydał wyrok w sprawie zapłaty, pomniejszając wynikającą z ostatniej faktury kwotę do zapłaty na rzecz wykonawcy robót.

Jednocześnie wskazać należy, iż odbiór końcowy przedmiotowego budynku zamknął określony etap prac wynikający z umowy i powinien skutkować rozliczeniem w tym sensie, iż wykonawca winien usunąć stwierdzone wady, czy też zastosować obniżenie wynagrodzenia w odniesieniu do konkretnego rodzaju robót (opust).

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że skoro doszło do pomniejszenia kwoty do zapłaty za wykonane roboty (co zostało potwierdzone w wyroku sądowym), to ulegnie obniżeniu koszt wytworzenia budynku.

Kwota potrącona ze zobowiązania na podstawie wyroku sądowego nie stanowi natomiast przychodu, o którym mowa w powołanym we wniosku art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.



Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, stanowi że wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Gdyby zatem, w związku z wadliwym wykonaniem usługi, zostało Panu przyznane odszkodowanie, to - jako odszkodowanie otrzymane w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie korzystałoby ono ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy.

Odszkodowanie jest świadczeniem, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. W praktyce, szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono - wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

W omawianej sprawie nie mamy jednak do czynienia z wypłaconym odszkodowaniem. Jak bowiem wynika z wniosku, w wyniku uwzględnienia podnoszonych przez Pana przed sądem zarzutów nienależytego wykonania robót doszło bowiem do obniżenia ceny wynikającej z wystawionej przez wykonawcę faktury.

W treści wniosku wskazano, iż usterki w ramach rękojmi i gwarancji usuwane będą przez podmiot inny niż wykonawca robót, natomiast kwestia kto będzie ponosił koszty tych prac jest obecnie sporna i rozstrzygnie ją postępowanie sądowe.

Stosownie do treści cyt. uprzednio art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Podatnicy mogą - stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy - uznać za koszty uzyskania przychodów jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 23.



Z treści przepisu art. 22a ust.1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmiotyo przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22g ust. 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.



Przez ulepszenie środków trwałych należy rozumieć:

przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp., rekonstrukcję, tj. odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątku, adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych, rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych, modernizację, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Z kolei, istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększających jego wartości początkowej. Remontem jest zatem przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego poprzez wymianę zużytych składników technicznych, nie powodujące jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Remont środka trwałego powinien zmierzać do zachowania jego dotychczasowej substancji. Konsekwencją remontu ma być utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie technicznym i użytkowym.

W przypadku, gdy wydatki zostaną poniesione na remont środka trwałego - bez względu na ich wielkość stanowią koszty uzyskania przychodów.

Z przedłożonego przez Pana wniosku wynika, iż przedmiotowy budynek spełniał definicję środka trwałego, był kompletny i zdatny do używania - został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Planowane prace mają na celu usunięcie usterek i wad będących skutkiem niewłaściwego wykonania robót przez firmę budowlaną, nie będą miały na celu ulepszenia środka trwałego. Budynek jest już użytkowany, wprowadzony jest do ewidencji środków trwałych, dlatego też wykonane prace nie wpływają na koszt jego wytworzenia.

Zatem, oceniając stanowisko Pana w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z usuwaniem usterek, wskazać należy, iż zastosowanie znajdą ogólne przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że wydatki, ponoszone w celu usuwania usterek spowodowanych nienależytym wykonaniem robót przez wykonawcę i dotyczące budynku wykorzystywanego w działalności gospodarczej (środka trwałego), spełniają więc warunek celowości, o którym mowa w ww. przepisie. Dlatego też, jeżeli wydatki te poniesione zostaną przez Pana, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w wysokości faktycznie poniesionych wydatków, udokumentowanych fakturami bądź rachunkami.



Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).



Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).



Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Słowa kluczowe: amortyzacja, gwarancje, korekta faktury, koszty uzyskania przychodów, naprawa, potrącenie kompensata, rękojmia
Data aktualizacji: 17/01/2013 00:00:01

Przelew wierzytelności własnych dokonywany na rzecz banku na podstawie i w ramach umowy fa...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Spółka może zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług korzystać ze...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Jaki jest moment obowiązku podatkowego i ewidencjonowania oraz dokumentowania przeprowadzo...

Wnioskiem z dnia 20.02.2006r. Podatnik zwrócił się z zapytaniem dotyczącym momentu powstania obowiązku podatkowego i ewidencjonowania oraz dokumentowania przeprowadzanych za pośrednictwem internetu transakcji sprzedaży. Jak wynika z treści pisma w...

Przesyłanie papierowych faktur do kontrahenta za pomocą poczty elektronicznej w formie pli...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Spółka może dokonać korekty faktur mimo prowadzonego wobec niej postępowania podatkowego?

Na podstawie art. 14a. 1 i 4, art. 165a. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku, z dnia 02.02.2006r (data wpływu do tut. Urzędu)...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wykonania opinii w zakresie geodezji i kartografii na zlecenie sądu?Przechowywania faktur wystawianych i przesyłanych drogą elektroniczną bez wykorzystania zaawansowanego podpisu elektronicznegoJak udokumentować przyznanie rabatów w zależności od ilości zakupionych towarów w danym okresie rozliczeniowym?Prawidłowe zaliczenie operacji transferu zawodników do przychodówSposób dokumentowania otrzymywanych przez Wnioskodawcę od kontrahenta premii pieniężnych za osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupu towarów
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.