
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Prowadzenie ewidencji VAT i refakturowanie

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 10 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada udział w 1/3 własności kamienicy położonej w X, nabyty w drodze dziedziczenia. W kamienicy znajdują się lokale użytkowe wynajmowane podmiotom gospodarczym oraz mieszkania wynajmowane osobom fizycznym. W kamienicy nie zostały dokonane jakiekolwiek podziały. Każdy współwłaściciel jest posiadaczem 1/3 całości nieruchomości. Co miesiąc wystawiane są faktury VAT na kwoty czynszu najmu lokali. W związku z tym, iż współwłaścicieli jest 3 wystawiane są zawsze 3 odrębne faktury VAT indywidualnie przez każdego ze współwłaścicieli, których suma stanowi kwotę czynszu najmu danego lokalu.

Koszty, których nie da się podzielić np. energia elektryczna, woda dokumentowane są za pomocą faktur VAT na jednego ze współwłaścicieli, który następnie raz w miesiącu refakturuje na pozostałych właścicieli przypadającą na nich część kosztów.

Faktury VAT dokumentujące koszty możliwe do podzielenia (np. remonty) wystawiane są odrębnie na każdego współwłaściciela w wysokości 1/3 sumy kosztów całości.

Każdy z współwłaścicieli prowadzi indywidualną ewidencję VAT, na podstawie faktur VAT wystawionych przez siebie najemcom, bądź wystawionych na jego nazwisko przez inne podmioty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzenie ewidencji VAT w opisany powyżej sposób jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest prowadzenie ewidencji VAT tylko w oparciu o faktury VAT wystawione przez każdego współwłaściciela indywidualnie najemcom na taką część przychodu, jaka wynika z procentu posiadanej przez niego własności.

Faktury VAT dokumentujące koszty niepodzielne wystawiane mogą być na jednego współwłaściciela pod warunkiem refakturowania przez niego na pozostałych właścicieli przypadających na nich części kosztów.

Natomiast faktury VAT dokumentujące koszty możliwe do podzielenia (np. remonty) wystawiane są odrębnie na każdego współwłaściciela w wysokości przypadających na nich części kosztów.

Każdy z współwłaścicieli prowadzi indywidualną ewidencję VAT, na podstawie faktur VAT wystawionych przez siebie najemcom (przychody) oraz wystawionych na jego nazwisko przez inne podmioty (koszty).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl dyspozycji art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 tejże ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Polskie prawo podatkowe nie definiuje pojęcia refakturowania kosztów. Regulacje w tym zakresie zostały natomiast zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006, Nr 347/1 ze zm.).

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot refakturujący daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Powyższe nie znalazło odzwierciedlenia w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jednak przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszcza sytuację, gdy koszty niektórych usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawianie faktur zwanych refakturami.

Celem refakturowania jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Należy podkreślić, iż istotą refakturowania jest to, by na fakturze dokumentującej odsprzedaż usług, cena jednostkowa netto, wartość netto oraz stawka podatku od towarów i usług były takie jak na fakturze usługodawcy (przy założeniu, że miejsce świadczenia tych usług jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w stanie nieprzetworzonym odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i art. 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż właścicielami kamienicy są trzy osoby. Faktury VAT dokumentujące koszty związane z mediami np. energia elektryczna, woda wystawiane są na jednego ze współwłaścicieli, który raz w miesiącu refakturuje na pozostałych właścicieli przypadającą na nich część kosztów. Każdy z współwłaścicieli prowadzi odrębne ewidencje VAT.

W przedmiotowej sprawie kluczowym elementem jest rozstrzygnięcie, czy koszty, o których mowa w stanie faktycznym sprawy są kosztami, które mogą stanowić przedmiot refakturowania.

Bez wątpienia refakturowanie kosztów związanych z opłatami za energię elektryczną oraz wodę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która została wymieniona w cytowanym powyżej art. 5 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż jeden z właścicieli odsprzedając pozostałym właścicielom usługi tzw. media, sam wykonuje pośrednio usługę polegającą na dostarczaniu energii elektrycznej, wody. Zatem świadczone usługi powinny zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi i udokumentowane fakturą VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego. W związku z powyższym tut. Organ nie rozstrzygał prawidłowości wystawiania faktur VAT przez każdego współwłaściciela indywidualnie najemcom na taką część przychodu, jaka wynika z procentu posiadanej przez niego własności oraz czy faktury dokumentujące koszty, których nie da się podzielić mogą być wystawiane na jednego współwłaściciela.

Ponadto, jeżeli każdy ze współwłaścicieli jako osoba fizyczna prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą to prawidłowe jest prowadzenie odrębnych ewidencji VAT.

Należy również podkreślić, iż w niniejszej interpretacji przyjęto założenie, iż trzej współwłaściciele są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Słowa kluczowe: faktura vat, media, refakturowanie

Data aktualizacji: 04/01/2012 22:49:07

Czy należy wystawić fakturę VAT od usługi świadczonej na własne potrzeby związane z własną...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorygowania podatku VAT z faktur wystawionych w rok...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Sprzedaż lokalu osobie fizycznej z przeznaczeniem na cele mieszkalne jest zwolniona z VAT

Wystawianie faktur korygujących online

Faktura korygująca to dokument, który wystawiany jest w przypadku konieczności zmodyfikowania lub poprawienia danych na pierwotnej fakturze. Kiedy wystawić fakturę korygującą? Wystawiając fakturę, przedsiębiorcy może zdarzyć się umieszczenie na...

Dobrze prowadzona księgowość Pruszków a kondycja finansowa firmy

By mieć pewność, że naszą firmę czeka dobra przyszłość, warto skupić się również na sprawach formalnych. Bardzo istotna w tym momencie jest księgowość Pruszków. Należy ją prowadzić na bieżąco, by móc kontrolować kondycję finansową firmy i móc...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Prawo do odliczenia 7% podatku naliczonego z faktur zakupu, gdy dalsza sprzedaż zostanie opodatkowana stawką 22 Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją programu Mały podatnik VAT Czy dopuszczalne jest wystawienie faktury VAT lub paragonu fiskalnego na czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT otrzymanej przed momentem rejestracji w podatku VAT

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.