
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Przechowywanie kopii faktur w systemie księgowym bez drukowania wersji papierowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06.07.2010 r. (data wpływu 12.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania kopii faktur w systemie księgowym bez drukowania wersji papierowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.07.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania kopii faktur w systemie księgowym bez drukowania wersji papierowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. jest podmiotem należącym do Grupy Handlowej E. SA. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży artykułów spożywczych oraz chemii gospodarczej poprzez sieć swoich magazynów dystrybucyjnych rozmieszczonych na terenie całego kraju.

Rozmiar prowadzonej działalności przedkłada się na liczbę dokumentów potwierdzających wykonane operacje gospodarcze.

Świadczenie usług przez spółkę dokumentowane jest fakturami, których ilość jest różna w poszczególnych okresach roku. Przykładowo w miesiącu grudniu 2009 r. spółka wystawiła blisko 159 tys. różnego typu faktur oraz korekt.

Dla porównania w miesiącu lutym dokumentów tych było blisko 55 tys. Do powyższej liczby należy doliczyć dodatkowo faktury za świadczone usługi, których liczba w zależności od miesiąca waha się w granicach 4-6 tys. Średnio liczba faktur wynosi ponad 80 tys. w miesiącu, co po odliczeniu dni wolnych od pracy daje liczbę blisko 3 tys. faktur dziennie.

Powyższe liczby obrazują nie tylko ilość dokumentów potwierdzających prowadzoną działalność gospodarczą, ale też wskazują na skalę problemów związanych z gromadzeniem i przechowywaniem kopii tych dokumentów w wersji papierowej. Tak duża liczba dokumentów generuje konieczność ponoszenia dodatkowych, znacznych kosztów związanych z ich przechowywaniem, archiwizowaniem oraz zabezpieczeniem przed ewentualnym działaniem osób trzecich.

Posiadane przez spółkę programy finansowo-księgowe pozwalają na znaczne uproszczenie prowadzonej ewidencji, a tym samym na znaczne obniżenie kosztów w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie wystawiania faktur.

Każda sprzedaż oprócz wersji papierowej wiąże się z ujęciem faktury w systemie elektronicznym i rejestrze podatku należnego. System ten przechowuje stale kopię faktury i pozwala na jej bezproblemowe odszukanie i wydrukowanie, a jednocześnie nie pozwala na nanoszenie jakichkolwiek zmian. Tym samym pozwala na wydrukowanie kopii w każdym czasie i na każde żądanie zainteresowanych osób lub organów.

W ocenie spółki za prawnie dopuszczalne należy uznać, aby spółka wystawiając fakturę drukowała jej oryginał przeznaczony dla odbiorcy, natomiast kopie przechowywała w systemie księgowym bez możliwości modyfikacji treści jej zapisów i możliwością jej wydrukowania na każde żądanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wystawiania przez spółkę faktur dokumentujących dokonywane operacje gospodarcze możliwe jest przechowywanie faktur jedynie w systemie księgowym bez konieczności każdorazowego drukowania kopii faktur w wersji papierowej...

W ocenie wnioskującej spółki na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Treść obowiązującego w tym zakresie rozporządzenia Ministra Finansów dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) dalej zwanego rozporządzeniem lub rozporządzeniem w sprawie faktur nie określa w jakiej formie powinna zostać wystawiona faktura zatrzymana przez sprzedawcę (usługodawcę).

Zgodnie z brzmieniem § 19 powołanego rozporządzenia faktury i faktury korygujące są wystawiane w co najmniej dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz oryginał, a kopia faktury i faktury korygującej wyraz kopia. Dodatkowo z § 21 rozporządzenia w sprawie faktur wynika, że podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur i faktur korygujących oraz duplikaty tych dokumentów do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przy czym dokumenty, o których mowa przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

W ocenie spółki użyte w § 19 rozporządzenia sformułowanie dotyczące wystawiania faktur w dwóch egzemplarzach nie przesądza, że dokument musi mieć zawsze formę papierową, gdyż podstawowe znaczenie powinny mieć dane zawarte w obu egzemplarzach faktury (tj. oryginale i kopii), a nie fizyczna identyczność tych egzemplarzy. W tej sytuacji warunek identyczności będzie spełniony we wnioskowanym przez spółkę rozwiązaniu przechowywania kopii faktur.

Podział faktur na wystawiane jedynie w formie papierowej albo elektronicznej nie wynika jednoznacznie z powołanych przepisów rozporządzenia w sprawie faktur. Podział taki nie wynika także z przepisów prawa wspólnotowego a konkretnie z art. 246 i 247 - 112 Dyrektywy Unii Europejskiej.

W ocenie wnioskującej spółki nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach pogląd, iż niedopuszczalne jest stosowanie sposobu mieszanego wystawiania faktur, zgodnie, z którym oryginał byłby wystawiany w formie papierowej, a kopia w formie elektronicznej.

Porównanie zapisu § 23 ust. 2 rozporządzenia z art. 247 ust. 2 dyrektywy prowadzi do wniosku, że polski prawodawca nie recypował dokładnie zapisu tej normy. Pominięcie zwrotu, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione otwiera pole do niejednoznacznej wykładni językowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r. sygn. akt I FSK 1169/08 rozpatrując sprawę dotyczącą podobnego stanu faktycznego jak w niniejszej sprawie stwierdził, iż: Z historycznego punktu widzenia forma przechowywania kopii faktur została ukształtowana na gruncie ustawy z 1993 r. w innych realiach technicznych. Zatem w sytuacji, gdy zmianie uległy te realia, a wykładnia językowa obecnie obowiązujących przepisów nie daje jednoznacznej odpowiedzi, należy rozważyć, czy dotychczasowe rozumienie przepisów o przechowywaniu kopii faktur nie odbywa się na zasadzie bezwładności i przyzwyczajeń, wynikających z praktyki ukształtowanej przez ustawę z 1993 r. skoro, zatem współczesne nośniki informacji pozwalają na gromadzenie danych w inny sposób z zachowaniem ich pierwotnej wartości to należy w ocenie spółki uznać taki sposób za prawnie dopuszczalny zwłaszcza w sytuacji, w której to na podatniku spoczywa obowiązek przechowywania kopii faktur czy to formie drukowanej czy to w formie elektronicznej ponosi on wszelkie ryzyko ich utraty. Z punktu widzenia obowiązków podatnika jest zupełnie obojętne czy zostaną ukradzione bądź zniszczone kopie papierowe faktur czy nośniki pamięci, na których zarejestrowane zostały kopie faktur. Zauważyć należy, że w żadnym przepisie rozporządzenia nie mówi się o drukowanej kopii faktury. Oznacza to, ze ustawodawca nie zastrzegł formy drukowanej, jako jedynej możliwej do przechowywania.

Istotą wystawiania faktur przynajmniej w dwóch egzemplarzach jest funkcja kontrolna. Spółka w stanie faktycznym niniejszego wniosku wskazała, że posiadane przez nią systemy informatyczne są w stanie odszukać żądane kopie faktur oraz zobowiązuje się drukować je na każde żądanie uprawnionego organu, przy jednoczesnym zachowaniu wymogu oznaczania kopii faktury wyrazem KOPIA wynikającym z powołanego rozporządzenia w sprawie faktur. W ocenie wnioskującej spółki z punktu widzenia funkcji jakie ma spełniać przechowywanie kopii faktur nie ma przeciwwskazań do proponowanej wykładni omawianych przepisów.

W konkluzji należy stwierdzić, że brak jest normatywnych przeciwwskazań do istnienia mieszanego systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Istota przechowywania kopii faktur sprowadza się bowiem do przechowywania nośników informacji, zatem bez znaczenia będzie czy będzie to papier czy dysk komputera.

O ile żaden z przepisów ustawy lub rozporządzenia nie wyklucza jakiejś formy przechowywania informacji, to do spółki powinien należeć wybór i ewentualne ryzyko związane z przechowywaniem dla potrzeb kontrolnych tych nośników.

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca prosi o zajęcie stanowiska w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie faktur.

Stosownie do przepisu § 19 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz KOPIA (§ 19 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z przepisem § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Powyższe dokumenty przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie (§ 21 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży towarów poprzez sieć magazynów dystrybucyjnych rozmieszczonych na terenie całego kraju. Rozmiar prowadzonej działalności przedkłada się na liczbę dokumentów potwierdzających wykonane operacje gospodarcze.

W efekcie średnio liczba faktur wynosi ponad 80 tys. w miesiącu, co po odliczeniu dni wolnych od pracy daje liczbę blisko 3 tys. faktur dziennie.

Wnioskodawca prezentuje stanowisko, iż za prawnie dopuszczalne należy uznać, aby Spółka wystawiając fakturę drukowała jej oryginał przeznaczony dla odbiorcy, natomiast kopie przechowywała w systemie księgowym bez możliwości modyfikacji treści jej zapisów i możliwością jej wydrukowania na każde żądanie.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż nie jest dopuszczalne przechowywanie kopii wystawianych faktur VAT wyłącznie w formie elektronicznej (bez drukowania wersji papierowej), nawet jeśli istnieje możliwość ich odtworzenia w postaci wydruku, jeżeli oryginały faktur miały postać drukowaną (papierową). Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzania kopii wystawianych faktur w formie papierowej oraz przechowywania ich w tej postaci.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych przewidują dwie formy wystawianych faktur, tzw. papierową i elektroniczną.

Cyt. wyżej rozporządzenie fakturowe reguluje procedurę postępowania w sprawach wystawiania i przechowywania faktur sporządzonych w formie materialnej (papierowej). Z wyżej wskazanego przepisu § 21 rozporządzenia fakturowego wynika, iż faktury powinny być wystawiane w formie materialnej w liczbie, co najmniej dwóch egzemplarzy - dwie sztuki tego samego dokumentu, gdzie oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA". Tak wystawione dokumenty w formie materialnej (oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, a także duplikaty tych dokumentów) w myśl § 21 ust. 1 rozporządzenia podatnicy są obowiązani przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W ocenie tut. organu z wykładni językowej wyżej cyt. przepisu § 21 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur wynika, iż wymóg przechowywania dokumentów (oryginałów i kopii faktur oraz faktur korygujących, a także duplikatów tych dokumentów) w ich oryginalnej postaci jednoznacznie wskazuje na obowiązek przechowywania dokumentów w ich formie oryginalnej, tj. materialnej (papierowej).

Oryginalną postacią faktury papierowej jest postać jaką posiada oryginał faktury, tj. niewątpliwie postać materialna, a nie jej elektroniczna postać zachowana w systemie księgowym.

Możliwość przechowywania kopii faktur VAT w formie elektronicznej dają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępnienia organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 133, poz. 1119). Przepisy te dotyczą tylko tych sytuacji, w których faktury od chwili ich wystawienia, poprzez przesłanie, aż do przechowywania zachowują formę elektroniczną. Tut. organ wskazuje, iż przedsiębiorca dążący do zmniejszenia kosztów związanych z fakturowaniem znacznej ilości transakcji może sygnować wystawiane dokumenty w formie elektronicznej kwalifikowanym podpisem elektronicznym i po uprzedniej akceptacji uzyskanej od odbiorcy takiego dokumentu przesłać je za pomocą poczty e-mail, przekazać na płycie CD lub innym nośniku danych elektronicznych. Taki system przekazywania dokumentów gwarantujący autentyczność i integralność zmniejszy koszty związane z przechowywaniem, archiwizowaniem dokumentów i będzie zgodny z przepisami regulującymi materię wystawiania faktur.

Zatem, nie ma możliwości przechowywania w formie elektronicznej faktury, którą wystawiono i przekazano kontrahentowi w formie papierowej. Powyższe przepisy nie przewidują, aby podatnicy mogli przechowywać kopie faktur sprzedaży wystawianych w formie papierowej, w postaci elektronicznej, z możliwością ich wydruku dopiero w przypadku zaistniałej potrzeby. Przeciwnie, nakładają na podatnika obowiązek przechowywania kopii faktur sprzedaży i faktur korygujących w oryginalnej postaci powstałej w momencie wystawienia oryginałów tych dokumentów.

W przedmiotowej sprawie nie można także pominąć wykładni prowspólnotowej. Należy zauważyć, że Polska ma obowiązek stosowania wykładni prowspólnotowej od momentu wejścia do Unii Europejskiej, czyli od dnia 1 maja 2004 r.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy, iż przepisy unijne nie wskazują na istnienie odrębnych od siebie sposobów wystawiania i przechowywania faktur, należy wskazać, iż stosownie do przepisu art. 218 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 10 sierpnia 2010 r., zwanej dalej Dyrektywą 112, dla celów dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale (Rozdział 3 Sekcja 2 - definicje). Na gruncie przepisów unijnych na każdym podatniku ciążą szczególne obowiązki dotyczące przechowywania wszystkich faktur. W myśl art. 244 Dyrektywy 112 każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych (art. 245 in fine Dyrektywy 112).

W założeniu przepis § 21 ust. 2 rozporządzenia fakturowego nawiązuje do art. 247 ust. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE W myśl powyższego artykułu, aby zapewnić spełnienie warunków, o których mowa w art. 246 (zapewnienie autentyczności pochodzenia, integralności treści faktur, a także ich czytelności), państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, może ono także wymagać, by przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści każdej faktury, zgodnie z art. 246 akapit pierwszy.

W ocenie tut. organu, nie można się zgodzić z argumentacją Spółki, iż pominięcie zwrotu w jakiej zostały przesłane lub udostępnione w treści § 21 ust. 2 rozporządzenia fakturowego, pozwala na przechowywanie kopii faktur papierowych w programie księgowym. Bowiem jak wskazano wyżej oryginalną postacią faktury papierowej jest jej postać materialna, a nie elektroniczna zachowana w systemie księgowym.

Ponadto w sytuacji, gdy zapis § 21 ust. 2 budzi wątpliwości interpretacyjne, zasadne jest interpretowanie prawa krajowego tak, aby osiągnąć wyznaczony przez Dyrektywę rezultat.

Powyższe przepisy wskazują wprost na możliwość wprowadzenia w przepisach krajowych przez państwa członkowskie własnych warunków dotyczących m.in. sposobu przechowywania faktur, które miałyby na celu zapewnienie autentyczności pochodzenia, integralności treści faktur, a także ich czytelności. Wskazane przepisy art. 246 i 247 dyrektywy w sposób nie budzący wątpliwości stanowią o istnieniu odrębnych od siebie sposobów (systemów) przechowywania faktur z zależności od formy przesłania lub udostępnienia dokumentu.

Podkreślić przy tym należy, że faktury w formie elektronicznej podlegają innym, najczęściej dodatkowym, wymogom zapewnienia bezpieczeństwa ich obrotu. Fakt ten potwierdza brzmienie motywu 46 preambuły dyrektywy 2006/112/WE, który odnosi się wyłącznie do kwestii (systemu) stosowania fakturowania elektronicznego oraz elektronicznego przechowywania faktur. Powyższe świadczy o odrębności zasad fakturowania elektronicznego od fakturowania tradycyjnego w formie papierowej (na materiałach piśmienniczych).

W polskim systemie prawa w omawianym zakresie normodawca, działając w ramach określonych Dyrektywą 2006/112/WE uregulował odrębnie możliwość wystawiania faktur w formie elektronicznej lub papierowej nie wskazując trzeciej mieszanej jako możliwej do stosowania. Zatem interpretacja Wnioskodawcy wywiedziona z milczenia normy prawnej - braku jasno określonego zakazu stosowania formy mieszanej jest nieprawidłowa i nie może być stosowana w praktyce.

Należy również zaznaczyć, iż w dniu 11 sierpnia 2010 r. weszła w życie Dyrektywa Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniająca Dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. U. UE L 189/1). Celem wymienionej dyrektywy, wynikającym z motywów 8 i 11, w zakresie fakturowania elektronicznego, jest pomoc przedsiębiorcom w obniżeniu kosztów i zwiększenie konkurencyjności, poprzez zmianę aktualnych wymogów VAT dotyczących fakturowania elektronicznego po to, by zlikwidować istniejące obciążenia i przeszkody. Faktury papierowe i elektroniczne powinny być traktowane równo. Odnosząc się do kwestii zachowania autentyczności i integralności faktur elektronicznych wskazano, iż określone wymogi można zapewnić za pomocą wykorzystania istniejących technologii, takich jak elektroniczna wymiana danych (EDI) i zaawansowane podpisy elektroniczne. Jednakże stwierdzono również, że z uwagi na fakt, że istnieją również inne technologie, to nie należy wymagać od podatnika żadnej szczególnej technologii fakturowania elektronicznego.

Konieczne jest podkreślenie, że dyrektywa Rady 2010/45/UE nadal zachowuje dwa sposoby fakturowania, za pomocą faktur papierowych i elektronicznych. Treść artykułu 217 wyjaśniającego określenie faktura elektroniczna wskazuje, iż e-faktura jest to dokument wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym. Zatem, w ocenie organu, jest to dokument posiadający wyłącznie postać elektroniczną. Ponadto należy zaznaczyć, że artykuł 219a dyrektywy stanowi, iż co do zasady, fakturowanie podlega przepisom mającym zastosowanie w państwie członkowskim uznawanym za państwo dostawy towarów lub wykonania usług, natomiast odstępstwa zostały określone w niniejszym przepisie. Istotne znaczenie dla obiegu faktur posiada również treść artykułu 233 dyrektywy, który określa, iż autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury, niezależnie od tego, czy wystawiono ją w formie papierowej czy elektronicznej, zapewnia się od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu jej przechowywania. W stanie prawnym uregulowanym niniejszą dyrektywą, to obowiązkiem podatnika będzie określenie sposobu zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Polska tak jak inne państwa członkowskie powinna ustanowić przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 31 grudnia 2012 roku, aby stosować je od dnia 1 stycznia 2013 roku. Zatem do chwili implementacji ww. przepisów zmieniających do polskiego porządku prawnego, aktualność zachowują przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie ww. Dyrektywy 2010/45/UE.

Reasumując stwierdza się, iż nie ma możliwości wystawienia oryginału faktury w formie papierowej i przechowywanie kopii tej faktury w formie elektronicznej, gdyż dla formy papierowej oraz elektronicznej przewidziano odrębne uregulowania prawne. Normy regulujące wystawianie, przesłanie oraz przechowywanie faktur w formie elektronicznej jak i papierowej określono z uwzględnieniem specyfiki medium za pośrednictwem, którego faktury są w obrocie. Wskazać należy, iż w obu unormowaniach nie przewidziano możliwości stosowania formy mieszanej, a zaproponowany we wniosku sposób wystawiania i przechowywania faktur nie wypełni warunków obiegu dokumentów dla jednego bądź drugiego sposobu fakturowania.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 03 listopada 2009 r., sygn. akt I FSK 1169/08 należy wyjaśnić, iż z wyroku tego nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej. Kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających. Dodatkowo należy zauważyć, iż Sąd I instancji orzekł iż przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie wystawiania i przechowywania faktur wprowadzające obowiązek przechowywania kopii faktur w oryginalnej (papierowej) postaci w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie nie są sprzeczne z normami wspólnotowymi. Dopiero Naczelny Sąd Administracyjny zakwestionował niezgodność zapisu § 23 ust. 2 rozporządzenia (od dnia 01.12.2008 r. odpowiednio § 21 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.11.2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług) z art. 247 ust. 2 Dyrektywy.

Tym samym mając na względzie zdanie pierwsze, należy stwierdzić, iż powołane w treści złożonego wniosku orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego organ potraktował jako element argumentacji Spółki, jednakże nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Słowa kluczowe: faktura, kopia faktury, przechowywanie dokumentów

Data aktualizacji: 26/10/2012 15:55:06

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Opodatkowanie i fakturowanie usługi wynajmu budynku na cele użytkowe, stanowiącego współwł...

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika , że wnioskodawca jest współwłaścicielem budynku , który będzie wynajmowany na cele użytkowe ( sklep ) . Jeden ze współwłaścicieli prowadzi działalność gospodarczą i płaci podatek VAT , drugi z...

Brak konieczności zawarcia na fakturze VAT informacji o zawartości biokomponentów w sprzed...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy na usługi związane z edukacją trzeba wystawiać faktury VAT?

POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14 a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 kwietnia 2005 r., (data wpływu 25 kwietnia 2005 r.)...

Czy w przypadku utraty na mocy art. 157 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT statusu zarejestrowanego p...

Na podstawie art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 30.01.2006 r. (data wpływu 24.02.2006 r.), uzupełnionego w dniach 28.03.2006 r...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Czy fakturę za koszty czynności windykacyjnych do umowy leasingu można zaksięgować do kosztów uzyskania przychodów?W sprawie wystawienia faktury VAT wewnętrznej z tytułu sprzedaży praw do emisji gazów cieplarnianych Pytanie dotyczy ustalenia okresu w jakim, na podstawie otrzymanego duplikatu faktury, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego Rozpoznanie różnic kursowych przy wycenie transakcji terminowych Rozliczenia między Spółką macierzystą a oddziałem

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.