
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Sposób dokumentowania obciążenia najemców lokali mieszkalnych i użytkowych kosztami za tzw. media

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu 3 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania obciążenia najemców lokali mieszkalnych i użytkowych kosztami za tzw. media - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania obciążenia najemców lokali mieszkalnych i użytkowych kosztami za tzw. media.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i jednym z członków Wspólnoty Mieszkaniowej, która została formalnie zawiązana w miesiącu grudniu 2008 r. Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a swoją działalność rozpoczęła 1 stycznia 2009 r. Od tego miesiąca Spółka otrzymuje rachunki od Wspólnoty za bieżącą działalność, fundusz remontowy, a także za media (ogrzewanie, wodę, ścieki, konserwację dźwigu). Koszty z tego tytułu są rozliczane przez Wspólnotę na podstawie faktur VAT otrzymywanych od dostawców (w kwotach brutto) na poszczególnych jej członków, na podstawie ich faktycznego zużycia. Spółka wynajmuje na podstawie umów najmu lokale mieszkalne (osobom fizycznym - w większości byłym pracownikom) i lokale użytkowe (osobom fizycznym, prowadzącym działalność gospodarczą). Od stycznia 2009 r. Spółka wystawia faktury VAT za czynsze odpowiednio:

lokale mieszkalne ze stawką zwolnioną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (PKWiU 70.20.11), lokale użytkowe ze stawką 22%.

Natomiast rozliczania kosztów za media dokonuje na podstawie otrzymanych rachunków od Wspólnoty Mieszkaniowej, na podstawie ich faktycznego zużycia. Z tytułu rozliczenia tych kosztów wystawia rachunki (w kwotach zawierających również podatek VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo wystawia rachunki, a nie faktury VAT na poszczególnych najemców, przenosząc w ten sposób koszty za media, na podstawie otrzymanego rachunku od Wspólnoty Mieszkaniowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążając najemców kosztami mediów Spółka zobowiązana jest wystawić rachunki. Spółka nie jest stroną umowy o dostawę mediów, a koszty dostawy ponoszone są w wartości brutto, na podstawie dokumentów niedających prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, tj. rachunków wystawionych przez Wspólnotę Mieszkaniową. Przy rozliczeniu tych kosztów pomiędzy Spółką (członek wspólnoty), a najemcami lokali mieszkalnych i użytkowych, nie występuje ich odsprzedaż, a jedynie przeniesienie kosztów. Dlatego Spółka uważa, że nie może wystawiać faktur VAT, ponieważ ww. czynności nie są sprzedażą w rozumieniu ustawy o podatku towarów i usług (art. 5 ust. 1-2). Gdyby Spółka wystawiła faktury VAT musiałaby ponownie naliczyć podatek od towarów i usług od kwoty, w której jest już wliczony podatek z faktury pierwotnej (podwójne naliczony podatek). Spółka uważa, że nie ma podstawy do wystawienia faktury VAT i zastosowania stawek 22%, czy 7%, ponieważ otrzymuje rachunki. Na potwierdzenie własnego stanowiska powołała postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 19 kwietnia 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zatem przedmiotem opodatkowania jest skategoryzowana usługa, nie zaś zbiór wyodrębnionych w jej ramach usług.

Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, którą zgodnie z art. 2 pkt 22 tej ustawy jest również odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu mieszkalnego lub użytkowego przez jego najemcę.

Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują zagadnienia odsprzedaży - tzw. refakturowania. Należy więc w tej sytuacji odwołać się do zapisu zawartego w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. Nr L 347/1), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

W oparciu o powyższą regulację, przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawianie tzw. refaktur. Refakturowanie polega więc na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi, odsprzedaży usług bez doliczania marży, a celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. Podmiot refakturujący jest z jednej strony nabywcą usługi, z drugiej zaś wykonawcą tej samej usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z członków Wspólnoty Mieszkaniowej, która jest stroną umowy o dostawę tzw. mediów (ogrzewanie, woda, ścieki, konserwacja dźwigu) z ich dostawcami. Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Koszty z tego tytułu (na podstawie faktur VAT otrzymywanych od dostawców w kwotach brutto) są rozliczane przez nią poprzez wystawienie rachunków, na poszczególnych jej członków (w tym na Spółkę), na podstawie ich faktycznego zużycia. Następnie Spółka dokonuje rozliczania tych kosztów z najemcami lokali poprzez wystawienie dla nich rachunków (w kwotach zawierających podatek). Ostatecznymi odbiorcami mediów są najemcy lokali mieszkalnych (osoby fizyczne - w większości byli pracownicy Spółki) i lokali użytkowych (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą).

W związku z tym, że najemcy lokali nie mają możliwości zawarcia umowy bezpośrednio z dostawcami mediów, obowiązek zapewnienia ich dostawy spoczywa na właścicielu tych lokali, tj. Spółce, która - stosownie do zawartych umów - obciąża najemców kosztami za ogrzewanie, wodę, ścieki oraz konserwację dźwigu, w celu odzyskania kosztów poniesionych z tego tytułu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz najemców jest usługa główna tj. najem lokali (mieszkalnych lub użytkowych), a ww. koszty są elementem usług pomocniczych do tej usługi. W efekcie - na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy - przedmiotowe wydatki są świadczeniem należnym Wynajmującego z tytułu umowy najmu lokali, a nie z tytułu odsprzedaży mediów, czy przeniesienia na najemców tych kosztów. Tym samym wydatki za ogrzewanie, wodę, ścieki, konserwację dźwigu, stanowią wraz z czynszem najmu obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług najmu i podlegających opodatkowaniu. Należy przy tym wskazać, że usługi te opodatkowane będą stawką właściwą dla świadczonych usług najmu lokali, tj. lokali mieszkalnych i lokali użytkowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego i powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że koszt dostawy mediów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem prawidłowym sposobem dokumentowania na rzecz najemcy, opłat z tego tytułu, jest zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy wystawienie faktur VAT przez Spółkę.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powoływane przez Spółkę postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego na terytorium RP, którymi zgodnie z art. 87 ust. 1 są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. W związku z powyższym, postanowienie jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, zatem moc obowiązująca ww. pisma zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana, a przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierować się stanowiskiem innych organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Słowa kluczowe: faktura VAT, lokal mieszkalny, lokal użytkowy, media, najem, obrót, rachunki, refakturowanie, wspólnota mieszkaniowa

Data aktualizacji: 08/01/2013 12:00:01

Urząd Skarbowy Bystrzyca Kłodzka 57-500 ul. Mickiewicza 5

Zasięg terytorialny miasta gminy Bystrzyca Kłodzka, Lądek-Zdrój, Międzylesie, Stronie Śląskie powiaty część kłodzkiego województwo dolnośląskie Konta bankowe CIT 98101016740023782221000000 VAT 48101016740023782222000000 PIT...

Biuro rachunkowe Koszalin a ciągłe zmiany przepisów

Prowadząc biuro rachunkowe w Koszalinie trzeba liczyć się z tym, że oprócz wykonywania codziennych obowiązków, prowadzenia ksiąg rachunkowych dla klientów, szukania nowych kontaktów biznesowych oraz zajmowania się własną firmą trzeba też regularnie...

Mozliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur zakupu sprzętu medycznego

Działając na podstawie art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 86 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz...

Czy wybrana na rok 2005 forma książki podatkowej przychodów i rozchodów jest prawidłową z...

Pismem z dnia 08.03.2005r data wpływu do Urzędu 15.03.2005r zwrócił się Pan o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie zaprowadzenia na rok 2005 podatkowej księgi przychodów i rozchodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z...

Czy podatnik postępuje prawidłowo wystawiając fakturę z 22% podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Jak należy wystawiać fakturę w przypadku usług wykonywanych w krajach Unii Europejskiej?Księgowość Świdnica czy może firma w Wielkiej Brytanii?Czy podatek naliczony z faktur dokumentujących zakupy finansowane przez PFRON podlegają odliczeniu w deklaracji VAT-7?Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przy umowie najmu?Rozliczenie faktur korygujących sprzedaż wody

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.