Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Uznanie biletu jednorazowego za fakturę

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za fakturę biletu jednorazowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za fakturę biletu jednorazowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie komunikacji autobusowej na trasie S. - U.

Bilety normalne oraz ulgowe, ale tylko z ulgami handlowymi, Spółka sprzedaje z ogólnie dostępnej kasy fiskalnej ręcznej. Kilka lat temu Spółka nazwała bilet tak jak trasę, czyli S. - U. Spółka zauważyła, że firmy typu MZK czy PKS nazwały swoje bilety bilet normalny i bilet ulgowy bez wyszczególniania trasy. Spółka ma jednak wątpliwości w tym zakresie.

Ponadto, Spółka przywołuje treść § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Dlaczego za fakturę uznaje się bilety dopiero od 50 kilometrów, skoro bilet czy to 50 czy 20 kilometrów jest taki sam i zawiera takie same wszystkie wymagane dane czyli nazwę firmy, NIP, wyliczony podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, każdy bilet zawierający podstawowe dane identyfikacyjne i podatkowe może być uznany za fakturę w rozumieniu przepisów podatkowych. Wnioskodawca uważa, że absurdem jest wystawianie faktury na 3 złote brutto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści art. 106 ust. 4, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe regulacje dotyczące wystawiania faktur znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Z przepisu § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia wynika, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11; numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury; nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług; cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto); wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); stawki podatku; sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu; kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Stosownie natomiast do zapisu § 17 pkt 1 tego rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy, numer i datę wystawienia biletu, informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, kwotę należności wraz z podatkiem, kwotę podatku.

Należy wskazać, iż do dnia 31 grudnia 2009 r. przepis § 17 pkt 1 funkcjonował w brzmieniu: za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy, numer i datę wystawienia biletu, odległość taryfowa nie mniejsza niż 50 km, kwotę należności wraz z podatkiem, kwotę podatku;

Powyższa norma prawna (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r.)) była odzwierciedleniem przepisu § 20 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) obowiązującego w poprzednim stanie prawnym, tj. do dnia 30 listopada 2008 r.

Z powołanych norm prawnych jednoznacznie wynika, iż ustawodawca konkretnie wskazał, jakie warunki winny być spełnione, aby za fakturę można było uznać bilety jednorazowe.

Przede wszystkim, w kontekście uznania za fakturę można mówić wyłącznie w przypadku biletów jednorazowych uprawniających do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km. Ponadto, aby można było uznać je za fakturę, bilety te winny być wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia konkretnych usług, które zostały wymienione w cytowanym przepisie § 17 ust. 1. Poza tym, warunkiem niezbędnym do uznania biletu jednorazowego za fakturę jest jego opatrzenie danymi enumeratywnie wymienionymi przez ustawodawcę w powołanym przepisie.

Mając na uwadze tak skonstruowane brzmienie przepisu § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia należy stwierdzić, iż dopiero spełnienie wszystkich wymienionych w nim warunków pozwala na uznanie biletów jednorazowych za fakturę.

Należy zauważyć, iż istotą wydawania interpretacji indywidualnych jest dokonywanie wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego w powiązaniu z dokładnie określonym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym poprzez ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska wnioskodawcy.

Trzeba zatem wskazać, iż przy interpretowaniu prawa podatkowego podstawową wykładnią jest wykładnia językowa, która stanowi punkt wyjściowy w całym kompleksowym procesie wykładni, ponieważ wyznacza kierunek interpretacji. Wykładnia literalna to wykładnia, w której wyniki wykładni logicznej, funkcjonalnej i systemowej pokrywają się z wynikiem wykładni językowej, tzn. potwierdzają zakresy normowania i zastosowania normy otrzymanej w wyniku wykładni językowej. Wykładnia literalna zakłada, że to co prawodawca powiedział, pokrywa się z tym co chciał powiedzieć. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego znaczenia przepisu, gdy wykładnia językowa prowadzi do nieracjonalnych wniosków i pozostaje w oczywistej sprzeczności z celem i zamierzeniem ustawodawcy. A więc dopiero wtedy, gdy konstrukcja przepisów powoduje, iż ich wykładnia literalna jest niewystarczająca lub nie daje jasnych, jednoznacznych wyników, należy zastosować inne środki interpretacyjne.

Z literalnego brzmienia § 17 ust. 1 wynika, iż ustawodawca wyraźnie wskazał, jakie warunki musi spełniać bilet jednorazowy, aby można go było uznać za fakturę. Ustawodawca nie pozostawia w tej materii dowolności uznania za fakturę każdego biletu, bez uwzględnienia ponad 50-cio kilometrowej odległości, do przejazdu której bilety te uprawniają.

Przyjęcie za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, z którego wynika, iż bilet, czy to 50 czy 20 kilometrów jest taki sam i zawiera takie same wszystkie wymagane dane, czyli nazwę firmy, NIP, wyliczony podatek oraz każdy bilet zawierający podstawowe dane identyfikacyjne i podatkowe może być uznany za fakturę w rozumieniu przepisów podatkowych byłoby w przedmiotowej sprawie niedopuszczalnym rozszerzeniem wykładni omawianego przepisu. Stąd też, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Słowa kluczowe: bilety, faktura
Data aktualizacji: 10/10/2011 05:55:27

W zakresie sposobu wystawiania faktur za usługi księgowe świadczone dla przedstawicielstwa...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących udzielone premie pieniężne

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Kiedy należy rozliczać faktury korygujące i jaki przyjąć kurs wymiany?

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Prawo do odliczenia po 1 grudnia 2008r. podatku naliczonego od faktur zapłaconych z dotacj...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Jakim dokumentem powinienem obciążyć podatnika podatku VAT za wynajem lokalu użytkowego ?

Na podstawie art. 14 a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 lipca 2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 23 września 2005 r. o...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
Czy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury VAT zawierającej pomyłki dot. zaokrągleń ?Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpływu na rachunek bankowy zaliczki na towar przekazany w terminie późniejszymBrak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy refakturowaniu usług pocztowychCzy dokonanie korekty faktury w przedstawionym stanie faktycznym będzie w sensie ekonomicznym bonifikatą?Dotyczy wystawiania faktury dokumentującej wynagrodzenie dla syndyka reprezentującego masę upadłości przez tegoż syndyka
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.