Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

VAT - refakturowanie kosztów przez wspólnotę mieszkaniową

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008r. (data wpływu 12 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania kosztów przez wspólnotę mieszkaniową (interpretacja wydana w dniu 30 kwietnia 2008r. nr IP-PP2-443-228/08-2/BM została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 04 marca 2009r. sygn. akt III SA/Wa 2597/08) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania kosztów przez wspólnotę mieszkaniową.

Interpretacja wydana w dniu 30 kwietnia 2008r. nr IP-PP2-443-228/08-2/BM została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 04 marca 2009r. sygn. akt III SA/Wa 2597/08, doręczonym w dniu 21 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

M. Sp. z o. o. oraz A. są współwłaścicielami budynku biurowego przy ul. W. w W., w którym zostały wyodrębnione lokale należące do M. i A. oraz części wspólne (dalej: Nieruchomość Wspólna lub Nieruchomość). Jednocześnie M. jest właścicielem kilku innych budynków biurowych w bezpośredniej okolicy tworzących łącznie jeden kompleks biurowy zarządzany przez M.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. nr 80, poz. 903 ze zm.) M. oraz A. tworzą wspólnotę mieszkaniową (ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości; wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana ).

Należy zaznaczyć, że Wspólnota z dniem 14 stycznia 2008 r. uzyskała zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON, obecnie zaś jest w trakcie uzyskiwania numeru NIP oraz rejestracji jako podatnik od towarów i usług.

Strony w dniu 10 stycznia 2008 r. zawarły umowę o powierzeniu zarządu Nieruchomością Wspólną.

Zgodnie z zapisami Umowy, Wspólnota ponosi określone koszty zarządu Nieruchomością na które stosownie do § 7 pkt 1 składają się m.in. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, wody w części dotyczącej Nieruchomości Wspólnej oraz opłaty za windy, koszty ubezpieczenia, podatki i inne daniny publicznoprawne dotyczące Nieruchomości Wspólnej, koszty wynagrodzenia zarządcy, oraz wydatki na utrzymanie porządku i czystości. Na podstawie § 6 pkt 2 lit.e Umowy, spółki postanowiły, że koszty te będą ponoszone proporcjonalnie do posiadanych udziałów (M. — 76,86%; A. — 23,14%).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 powołanej ustawy właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali aIbo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. Stosownie do tego przepisu oraz na podstawie § 3 pkt 1 Umowy, Strony powierzyły zarząd Nieruchomością Wspólną jednemu ze współwłaścicieli Spółce M. Do obowiązków zarządcy zgodnie z § 5 pkt 1 Umowy należy m.in. sprzątanie, pilnowanie, zachowanie Nieruchomości w odpowiednim stanie, ochrona Nieruchomości, ubezpieczenie Nieruchomości itp. Zarządca ma obowiązek zbierać faktury dokumentujące koszty dotyczące całego kompleksu, a następnie wydziela koszty dotyczącą Nieruchomości Wspólnej, by dokonać ich rozliczenia.

Zgodnie z § 7 pkt 3 Umowy na pokrycie kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną członkowie Wspólnoty uiszczają z góry miesięczne zaliczki, obliczone proporcjonalnie do udziału Stron w szacowanych kosztach zarządu Nieruchomością Wspólną. Zaliczki te mają charakter nieskonkretyzowany i nie wiążą się ze świadczeniem konkretnych usług bądź dostawą konkretnych towarów, lecz stanowią wpłaty pozwalające na właściwe funkcjonowanie Wspólnoty. W praktyce rozliczanie przez Wspólnotę kosztów zarządu Nieruchomości planowane jest w sposób następujący: po otrzymaniu faktur z tytułu kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną od zarządcy oraz ewentualnie innych faktur dotyczących Nieruchomości Wspólnej, Wspólnota będzie obciążać tymi kosztami Strony, proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów. Jednocześnie Wspólnota potrąci z otrzymanych zaliczek kwoty należne z tytułu wspomnianych obciążeń.

Taki charakter prowadzenia rozliczeń potwierdza także § 7pkt 6 Umowy, zgodnie z którym w przypadku gdy na koniec roku suma zaliczek nie wystarczyła na pokrycie kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną współwłaściciele są zobowiązani do pokrycia różnicy proporcjonalnie do ich udziału w kosztach zarządu Nieruchomością Wspólną.

Co istotne, w praktyce Strony jako podmioty komercyjne będące jednocześnie właścicielem odpowiednich lokali (części budynku biurowego) nie płacą czynszu na rzecz Wspólnoty, a pobierane wpłaty pokrywają jedynie opłaty związane z eksploatacją Należy również podkreślić, że Wspólnota nie dolicza jakiejkolwiek marży w związku z obciążaniem Stron kosztami. Innymi słowy rola Wspólnoty w analizowanym zakresie sprowadza się do przenoszenia kosztów na podmioty wchodzące w jej skład.

Pismem z dnia 30 czerwca 2009r. organ podatkowy (w związku z nakazem Sądu wyrażonym w wyroku z dnia 04 marca 2009r., sygn. akt III SA/Wa 2597/08) wezwał Stronę do uzupełnienia przedstawionego ww. wniosku opisu stanu faktycznego, w szczególności w zakresie dokładnego wskazania przez Wnioskodawcę:kto powierzył zarząd nieruchomością wspólną firmie M. - Wspólnota czy współwłaściciele;kto jest nabywca usług dokumentowanych fakturami wystawionymi przez M. ;czy Wspólnota wystawiła faktury potwierdzające przyjęcie zaliczek.Ponadto Podatnik został wezwany także do przedstawienia umocowania prawnego dla osoby podpisanej na przedmiotowym wniosku oraz do udzielenia informacji, czy w sprawie dotyczącej wniosku z dnia 31 stycznia 2008r. został ustanowiony pełnomocnik.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie Podatnik, pismem z dnia 13 lipca 2009r. (data wpływu 15 lipca 2009r.), wyjaśnił, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy o własności lokali oraz treścią § 3 ust. 1 zawartego aktu notarialnego o powierzeniu zarządu Nieruchomością Wspólną z 10 stycznia 2008r. (Rep Nr ... - kopia aktu została przesłana do Dyrektora Izby Skarbowej wraz z pismem Wspólnoty ......), zarząd Nieruchomością Wspólną powierzony został firmie M. przez współwłaścicieli budynku. Jest to jedyna możliwa forma ustanowienia Zarządcy - Wspólnota, jako odrębny podmiot praw i obowiązków, nie jest samodzielnie uprawniona do ustanowienia Zarządcy. Decyzję w tym zakresie mogą podejmować wyłącznie współwłaściciele.

Przedmiotem świadczenia M. są usługi zarządzania Nieruchomością Wspólną świadczone na rzecz Wspólnoty. Nabywcą tych usług jest więc Wspólnota Mieszkaniowa W.

Wspólnota dotychczas nie wystawiała jakichkolwiek faktur VAT potwierdzających zapłatę zaliczek. Kwestia ta jest właśnie przedmiotem wniosku o interpretację, a celem Wspólnoty jest uzyskanie potwierdzenia możliwości takiego sposobu dokonywania rozliczeń. Przed uzyskaniem tego potwierdzenia Wspólnota nie wdrożyła tej metody rozliczeń i w zakresie ponoszonych kosztów z tytułu zarządu Nieruchomością Wspólną, rozlicza się ze współwłaścicielami za pomocą not księgowych.

W zakresie uregulowań prawnych pomiędzy Wspólnotą oraz M. (podmiotem sprawującym funkcję Zarządcy nieruchomością wspólna) istnieje umowa o powierzeniu zarządzania nieruchomością wspólną (zawarta w akcie notarialnym z 10 stycznia 2008r. powołanym powyżej w pkt 1). W zakresie uregulowań prawnych pomiędzy Wspólnotą oraz współwłaścicielami kluczowe są natomiast przepisy ustawy o własności lokali.

Powyżej wskazane regulacje obejmują w sposób szczegółowy kwestię rozliczeń pomiędzy Wspólnotą oraz jej członkami (współwłaścicielami nieruchomości), które dokonywane są na bazie okresowego wpłacania zaliczek z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną (art. 14 i 15 ustawy o własności lokali).

Przy czym do zakresu ustawy o własności lokali (jak również umowy o powierzeniu zarządu nieruchomością wspólna) nie należy określenie sposobu podatkowego traktowania rozliczeń pomiędzy Wspólnotą oraz jej członkami. Zapisy zawarte zarówno w powołanej ustawie, jak również w umowie o powierzeniu zarządu Nieruchomości Wspólnej nie są w tym zakresie w jakikolwiek sposób rozstrzygające. Kluczowe i decydujące są w tym zakresie wyłączenie przepisy ustaw podatkowych, a w kontekście odpłatności za świadczenie usług oraz refakturowania - treść ustawy o VAT. Analiza przepisów ustawy o VAT, którą Wspólnota przedstawiała wielokrotnie na wcześniejszych etapach postępowania, wskazuje tymczasem, że przenoszenie powyższych kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną należy traktować jako usługę świadczoną przez Wspólnotę opodatkowaną VAT.

Powyższe konkluzje w żaden sposób nie pozostają w sprzeczności z przepisami ustawy o własności lokali, które wprowadzają wyłącznie zasady rozliczeń pomiędzy Wspólnotą nie ingerując jednocześnie w sposób ich podatkowego traktowania.

Na zakończenie, w swoim piśmie Wspólnota ponownie wskazała, że osoba, która podpisała się pod złożonym wnioskiem o wydanie interpretacji była uprawniona do reprezentacji Wspólnoty (na potwierdzenie Spółka w piśmie z dnia 20 maja 2009r. przesłała kopie aktu notarialnego oraz odpis KRS Zarządcy - Spółki M.)

Zgodnie z § 3 przesłanego aktu notarialnego o powierzeniu zarządu nieruchomością wspólną, Wspólnotę w zakresie czynności zwykłego zarządu (w tym - czynności dotyczących rozliczeń księgowych i podatkowych) reprezentuje Zarządca (tj. spółka M.). Jednocześnie Spółkę M., zgodnie z przesłanym wcześniej odpisem KRS, może reprezentować każdy z Członków Zarządu samodzielnie. W związku z takim układem stosunków każdy z Członków Zarządu M., jako Zarządcy Wspólnoty, jest równocześnie uprawniony do reprezentowania tej Wspólnoty. Wniosek o interpretację w imieniu Wspólnoty podpisał Pan S. Ponieważ sprawował on funkcję Członka Zarządu M., automatycznie był on więc również uprawniony do reprezentowania M., czyli Zarządcy Wspólnoty, a także do reprezentowania tej Wspólnoty. W związku z tym Pan S. bez wątpienia był prawidłowo umocowany do podpisania i złożenia wniosku o interpretację w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej W.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obciążanie współwłaścicieli kosztami z tytułu zarządu Nieruchomością Wspólną powinno odbywać się w drodze refaktury wystawionej przez Wspólnotę zgodnie z przepisami VAT dotyczącymi wystawiania faktur, która zawierać będzie taką samą stawką VAT, jak faktura pierwotnie wystawiona przez Zarządcę (lub inne podmioty) na rzecz Wspólnoty...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 11 maja 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) jak również przepisy wykonawcze do ustawy VAT, nie regulują zagadnienia refakturowania, w szczególności nie definiują tej czynności. Kwestia ta była jednakże przedmiotem analizy sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Zgodnie z ukształtowaną praktyką refakturowanie jest odsprzedażą usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Dodatkowo, w przypadku refaktur ceny netto i stawki VAT w fakturach dokumentujących odsprzedaż usług dla poszczególnych użytkowników powinny być takie same jak na fakturze usługodawcy, podatek należny jest równy podatkowi naliczonemu — w części podlegającej odsprzedaży (wyrok NSA we Wrocławiu, z dnia 10 lipca 2002 r., sygn. I SA/Wr 229/2000; wyrok NSA w Katowicach z dnia 25 maja 2000 r. sygn. I SA/KA 221 8-2219/98). Celem refakturowania jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który faktycznie z danych usług korzysta (interpretacja nr .......).

Konsekwentnie, w praktyce dopuszczalne są sytuacje, w których koszty niektórych usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawienie refaktur (wyrok NSA w Katowicach, z dnia 14 października 1999 r., sygn. I SNKa485/98 ). W sytuacjach takich refaktura powinna zawierać taką samą stawkę jak faktura pierwotna.

Dopuszczalność refakturowania, zgodnie z powyższymi rozważaniami jest uzależniona od spełnienia pewnych warunków: niewykorzystywania usług (towarów) na potrzeby refakturującego, faktycznego niedoliczania jakiejkolwiek marży, zastrzeżenia w umowie odrębnego rozliczenia ponoszonych kosztów usług. W analizowanym stanie faktycznym, przedmiotem refakturowania będą usługi, z których Wspólnota nie będzie korzystać. Na Wspólnotę wystawiane będą tylko pierwotne faktury. Po drugie, odsprzedaż tych usług będzie dokonywana po cenie ich zakupu, tzn. Wspólnota nie będzie doliczać jakiejkolwiek marży, a jedynie przeniesie koszt na faktycznych beneficjentów usługi. Po trzecie, spółki tworzące Wspólnotę, na podstawie Umowy uregulowały kwestię rozliczania kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną. Oznacza to, że warunki dotyczące refakturowania są w analizowanym stanie faktycznym spełnione. Należy więc uznać, że w celu zachowania prawidłowości rozliczeń VAT, Wspólnota powinna wystawiać refaktury zawierające taką samą stawkę podatku VAT jak w fakturze wystawionej pierwotnie przez usługodawcę. Dodatkowo, Spółka pragnie się odnieść do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego w rozliczeniach podatku od towarów i usług. Zdaniem Spółki, w analizowanym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania przepis art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności zaliczkę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Przepis ten odnosi się bowiem do zaliczek na konkretne towary i usługi. Tymczasem zaliczki pobierane przez Wspólnotę mają charakter nieskonkretyzowany i w momencie ich otrzymania Wspólnota nie wie na jaki towar (usługę) zostaną przeznaczone, jak również jaka stawka będzie właściwa.

W związku z tym, w przypadku refakturowania kosztów towarów i usług przez Wspólnotę, zastosowanie będą miały ogólne przepisy dotyczące powstania obowiązku podatkowego, tj. zgodnie z art. 19 ust. 1 oraz 19 ust. 4 ustawy o VAT, co do zasady, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wystawienia faktury (refaktury) nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast w przypadku refakturowania przez Wspólnotę usług dla których ustawodawca przewidział szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (usługi wymienione w art. 19 ust. 13 ustawy o VAT) w przypadku spełnienia odpowiednich warunków, zastosowanie znajdą odpowiednio przepisy szczególne. Wspólnota wnosi o potwierdzenie prawidłowości takiego podejścia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 cyt. ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten nie daje wspólnocie mieszkaniowej przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Jednostka, która powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

W celu reprezentacji interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona w trybie przepisów ustawy o własności lokali ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz.

Ponadto na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty (art. 20 ustawy), a o zarządcy w przypadku gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej na zasadzie umowy zlecenia (art. 18 ust. 1 ustawy). Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością. Koszty te można podzielić na koszty zarządu częściami wspólnymi nieruchomości i koszty związane z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali. Z powyższych tytułów na rzecz wspólnoty właściciele zobowiązani są do uiszczania zaliczek w celu pokrycia kosztów utrzymania poszczególnych lokali i części wspólnych.

Należy zauważyć, że instytucja "refakturowania" nie znajduje uregulowania w przepisach prawa krajowego. Mianem refakturowania zwykło określać się czynność przeniesienia ciężaru ekonomicznego związanego z nabyciem usług na inny podmiot, jednocześnie uznając powyższe za czynność podlegającą opodatkowaniu na gruncie podatku od towarów i usług. Ugruntowana praktyka uzależniła możliwość refakturowania od spełnienia niezbędnych warunków:przedmiotem refakturowania są usługi,z usługi nie korzysta podmiot, a jeżeli tak to tylko w części, na który wystawiana jest pierwotna faktura, lecz wyłącznie, czy też przede wszystkim podmiot trzeci - odbiorca finalny,odsprzedaż musi być dokonana po cenie zakupu,podmiot który dokonuje refakturowania, wystawia na rzecz nabywcy fakturę z uwzględnieniem tej samej stawki VAT, która widnieje na fakturze pierwotnej,zastrzeżenie o refakturowaniu danej czynności musi być zawarte w umowie między kontrahentami.Dodatkowo wskazać należy, że z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej obowiązujące we Wspólnocie regulacje prawne stały się prawem obowiązującym również w Polsce i przy braku ustawowych uregulowań w prawie krajowym, jako źródło praw i obowiązków podatników w odniesieniu do transakcji odsprzedaży usług -refakturowania należy wskazywać wyłącznie przepis art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. W sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Z przepisu tego wynika, ze w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Przepis ten jest bezwarunkowy i wystarczająco precyzyjny, a tym samym posiada cechę bezpośredniej skuteczności przy braku implementacji do krajowego porządku prawnego. W świetle orzecznictwa ETS przyjmuje się, że przepis art. 28 Dyrektywy reguluje sytuacje, w których podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku przyjmuje się, że dla celów podatku od wartości dodanej zleceniobiorca sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę zleceniodawcy. Oznacza to, że Dyrektywa uzależnia zasady opodatkowania świadczenia usług świadczonych przez podmioty trzecie od tego, czy podmiot je sprzedający występuje w imieniu własnym, zaś odzwierciedleniem tej zasady jest regulacja zawarta w art. 79, zgodnie z którą do podstawy opodatkowania nie nalicza się kwot zwracanych przez zleceniodawcę za świadczenia nabyte na jego rzecz i w jego imieniu /wyrok ETS z dnia 8 marca 1988r. 102/86 Apple and Pear Development Councił v. Commissioners of Customs and Excise - orzeczenie wstępne/.

W świetle powyższych rozważań, z tytułu dostawy mediów brak jest podstaw do refakturowania tych czynności. Brak jest bowiem:umowy między kontrahentami z zastrzeżeniem o refakturowaniu (Wnioskodawca podaje, iż uregulowania prawne pomiędzy Wspólnotą a współwłaścicielami lokali oparte są na przepisach ustawy o własności lokali - nie ma odrębnej umowy regulującej powyższą materię), ustawa o własności lokali nie normuje zaś zagadnień cywilistycznych związanych z fakturowaniem i odsprzedażą usług, wskazania czy dana czynność dotyczy dostawy, czy też usługi gdyż w świetle art. 28 wyżej powołanej Dyrektywy refakturowanie może dotyczyć tylko i wyłącznie usługi; natomiast z treści pkt 19 Dyrektywy 2006/112/ WE Rady wynika, że do celów VAT energię eklektyczną i gaz uznaje się za towary.Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnotę Mieszkaniową tworzą wszyscy właściciele lokali użytkowych. Zgodnie z zapisami Umowy, Wspólnota ponosi określone koszty zarządu Nieruchomością na które stosownie do § 7 pkt 1 składają się m.in. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, wody w części dotyczącej Nieruchomości Wspólnej oraz opłaty za windy, koszty ubezpieczenia, podatki i inne daniny publicznoprawne dotyczące Nieruchomości Wspólnej, koszty wynagrodzenia zarządcy, oraz wydatki na utrzymanie porządku i czystości. Na podstawie § 6 pkt 2 lit. e Umowy, spółki postanowiły, że koszty te będą ponoszone proporcjonalnie do posiadanych udziałów (M. — 76,86%; A. — 23,14%). Wspólnota nie pobiera z tego tytułu żadnej marży. Rozliczenie odbywa się proporcjonalnie na podstawie posiadanych udziałów w nieruchomości wspólnej. Kwoty wpłacane przez członków Wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali stanowią partycypację w kosztach wspólnoty przez jej członków.

Czynności, które podlegają opodatkowaniu - tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług - muszą mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem. W orzecznictwie ETS przyjęto, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem (dostawą towarów czy też usługą) powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Kwoty przekazane przez świadczeniobiorcę jedynie przy okazji dostawy towarów czy też świadczenia usług, które nie są należne za świadczenie i w związku z jego wykonaniem nie są zapłatą nie mogą przesądzać o odpłatności danej umowy.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym między stronami jest, że właściciele poszczególnych lokali wpłacali zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, a także uczestniczyli w rzeczywiście ponoszonych kosztach zarządu w częściach odpowiadających ich udziałowi we współwłasności w nieruchomości wspólnej. Taki stan faktyczny - uiszczanie zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości przez poszczególnych właścicieli nie wypełnia podatkowej koncepcji świadczenia usług za wynagrodzeniem między Wspólnotą Lokalową a jej członkami - właścicielami poszczególnych lokali. Koncepcja ta zakłada istnienie bezpośredniego związku, między świadczoną usługą a wynagrodzeniem, podczas gdy w rozpoznawanej sprawie wzajemności "usługi za wynagrodzenie" nie ma.

Należy bowiem zauważyć, że uznanie pewnej czynności za podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.)jest, w pewnej mierze, zależne od kwalifikacji tej czynności na gruncie prawa cywilnego. Jeśli więc, jak podkreśla sam Wnioskodawca, zapisy ustawy (o własności lokali) nie są w tej mierze rozstrzygające, uregulowania w tej kwestii może przewidywać umowa.

W powstałej sytuacji faktycznej zapisy umowy nie przewidują odsprzedaży (refakturowania). W opisie stanu faktycznego określono bowiem, cyt. Taki charakter prowadzenia rozliczeń potwierdza także § 7 pkt 6 Umowy, zgodnie z którym w przypadku gdy na koniec roku suma zaliczek nie wystarczyła na pokrycie kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną współwłaściciele są zobowiązani do pokrycia różnicy proporcjonalnie do ich udziału w kosztach zarządu Nieruchomością Wspólną. Taki sposób rozliczeń wskazuje jednoznacznie iż odbiorcą usług jest Wspólnota a nie współwłaściciele. Wprawdzie prawo podatkowe, jako prawo daniowe, korzysta z autonomii samodzielnie regulując zdarzenia gospodarcze, niemniej jednak dla uznania danej czynności za odpłatne świadczenie usług (odpłatna dostawę towarów) dokonane na rzecz ostatecznego beneficjenta konieczne jest rozpoznanie czynności na gruncie prawa gospodarczego, tj. uznanie, czy zobowiązanie członka Wspólnoty do ponoszenia kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną zobowiązuje wyłącznie do udziału w tych kosztach, czy faktycznie oznacza zakup części usług (towarów) przez członka Wspólnoty. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, z powołaniem na § 7 pkt 6 umowy, członkowie wspólnoty pokrywają koszty zarządzania Nieruchomością Wspólną.

W świetle powyższego, zaliczki (kwoty) wpłacane przez członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie pobierania zaliczek na pokrycie kosztów zarządu Nieruchomością Wspólną.

Wspólnota mieszkaniowa w zakresie czynności zarządzania Nieruchomością Wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnoty mieszkaniowe tworzone na podstawie ustawy o własności lokali mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy tego podatku mieszczący się w zakresie innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej. Jednakże w takim przypadku wspólnota musi dokonywać czynności podlegające opodatkowaniu na rzecz osób trzecich tj. nie wchodzących w skład wspólnoty jeżeli wielkość obrotu przekroczy w danym roku podatkowym określony limit obrotów uprawniających do zwolnienia z opodatkowania VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.
Słowa kluczowe: dokumentowanie, dokumentowanie wydatków, faktura vat, refakturowanie, wspólnota mieszkaniowa
Data aktualizacji: 03/12/2011 03:54:02

Udokumentowania sprzedaży spodów do obuwia kontrahentowi (osobie fizycznej nieprowadzącej...

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie działając na podstawie art. 216 1, art. 14a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 05.04.2005r. (uzupełnionym...

Możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tow...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Jaką stawkę podatku VAT zastosować na fakturze korygującej sprzedaż ze stawką 3%?

POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14 a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 kwietnia 2006 r. (data wpływu: 20 kwietnia 2006 r.) o...

Czy w świetle przepisów o VAT obowiązek podatkowy przy odsprzedaży pracownikom usług telek...

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że...

Sposób dokumentowania i opodatkowania cesji wierzytelności

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
Papierowe faktury korygujące do faktur elektronicznych oraz ujmowanie ich w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usługCzy wspólnota mieszkaniowa zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych?Dot. sposobu fakturowania usług o charakterze ciągłymFaktura VAT wystawiona dla kontrahenta zagranicznego za najem wagonów kolejowych, wystawiana jest ze stawką podatku w wysokości 22Opodatkowanie premii pieniężnej podatkiem od towarów i usług otrzymanej od kontrahenta unijnego
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.