
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach związanych z nabyciem części i paliwa do samochodu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010r. (data wpływu 27 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2010r. (data wpływu 9 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach związanych z nabyciem części i paliwa do samochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach związanych z nabyciem części i paliwa do samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2010r. (data wpływu 9 kwietnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 marca 2010r. znak: IBPP2/443-78/10/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 5 czerwca 2008r. Wnioskodawczyni z mężem dokonali zakupu samochodu marki HONDA CR-V. Samochód został zakupiony na nazwisko męża Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni z mężem jako małżonkowie posiadają wspólność majątkową. Nigdy nie spisywali umowy intercyzy. Samochód posiadał homologację: Honda Poland Sp. z o.o., stwierdzającą, że jest to samochód ciężarowy.

Przed zarejestrowaniem samochodu dokonano zmian parametrów technicznych pojazdu. W karcie pojazdu w dniu 20 czerwca 2008r. wpisano samochód osobowy, liczba osób - 5.

Z dniem 1 lipca 2009r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą, zgodnie z wpisem o nr xxx wystawionym przez Prezydenta Miasta XXX pod nazwą X.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykorzystuje przedmiotowy samochód. Koniecznym stała się kolejna zmiana jego parametrów technicznych.

Spółdzielnia Usług Motoryzacyjnych X w X ul. xxx zamontowała za tylnymi fotelami pasażerskimi przegrodę grodziową, zablokowała środkowy pas bezpieczeństwa.

Podczas przeprowadzania zmian zostały zastosowane oryginalne elementy. Przywrócono tym samym stan identyczny z pierwotnym stanem samochodu. Zmiany te dokonane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami dają podstawę do zakwalifikowania Hondy CR-V jako samochodu ciężarowego. Powyższy stan faktyczny potwierdza wystawiony nowy dowód rejestracyjny, gdzie pod poz. rodzaj pojazdu wpisano: SAMOCHÓD CIĘŻAROWY.

W Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów w X odmówiono Wnioskodawczyni przeprowadzenie badania i wydania zaświadczenia stwierdzającego spełnienie wymagań pozwalających na niezaliczanie przedmiotowego samochodu do samochodów osobowych. Od pracownika prowadzącego w tym czasie przeglądy, Wnioskodawczyni otrzymała informację, że samochody z homologacjami ciężarowymi - fabrycznymi, nie pojawiają się na przeglądy tego typu, gdyż są już od nowości zakupione z homologacją fabryczną (ładowność powyżej 500 kg).

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż ww. samochód marki Honda CR-V ma określoną w dowodzie rejestracyjnym dopuszczalną ładowność 505 kg. Jest on wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej. Prowadzona działalność jest opodatkowana wyłącznie stawką podstawową VAT, tj. 22%. W zakresie udokumentowanym ewidencją przebiegu pojazdu, samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Samochód nie jest środkiem trwałym firmy Wnioskodawczyni i nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych. Dla samochodu Honda CR-V Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu. Samochód jest jedynym posiadanym przez Wnioskodawczynię pojazdem mechanicznym. Został on zakupiony jeszcze przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Jest on wykorzystywany również na potrzeby osobiste.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach związanych z nabyciem części i paliwa do tego samochodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami, przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przypadki, w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanych przez podatnika towarów i usług wymienione zostały w art. 88 ww. ustawy o VAT.

W myśl przepisu art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3, 5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van; pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków; pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków; pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno - montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy; pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest: odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Natomiast na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem paliwa do samochodów zawarte były w art. 25 ust. 1 pkt 3a, który posiadał treść: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.

Podstawowym aktem, w prawie unijnym, określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), a wcześniej Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 17 (6) Szóstej Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) Szóstej Dyrektywy formułuje zasadę stand still (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie Szóstej Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) Szóstej Dyrektywy pojęcie prawo krajowe odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula stand still nie ma bowiem na celu umożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z regulacją Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Analiza przytoczonych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów czy też paliwa do samochodów, obowiązujące w Polsce po dniu akcesji do Unii Europejskiej, rozszerzają zakres wcześniejszych krajowych wyłączeń tego prawa. W art. 86 ust. 3 ustawy o VAT pojawiło się bowiem pojęcie pojazd samochodowy, którym może być m.in. samochód osobowy, samochód ciężarowy jak i motocykl.

Z sytuacji opisanej we wniosku wynika, iż w dniu 5 czerwca 2008r. Wnioskodawczyni z mężem dokonali zakupu samochodu marki Honda CR-V. Samochód posiadał homologację stwierdzającą, że jest to samochód ciężarowy. Przed zarejestrowaniem samochodu dokonano zmian parametrów technicznych pojazdu. W karcie pojazdu w dniu 20 czerwca 2008r. wpisano samochód osobowy. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykorzystuje przedmiotowy samochód. Koniecznym stała się kolejna zmiana jego parametrów technicznych. Podczas przeprowadzania zmian zostały zastosowane oryginalne elementy. Przywrócono tym samym stan identyczny z pierwotnym stanem samochodu. Zmiany te dokonane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami dają podstawę do zakwalifikowania Hondy CR-V jako samochodu ciężarowego. Powyższy stan faktyczny potwierdza wystawiony nowy dowód rejestracyjny, gdzie pod poz. rodzaj pojazdu wpisano: samochód ciężarowy. Wnioskodawczyni wskazała, iż samochód marki Honda CR-V ma określoną w dowodzie rejestracyjnym dopuszczalną ładowność 505 kg. Jest on wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej. Prowadzona działalność jest opodatkowana wyłącznie stawką podstawową VAT, tj. 22%. W zakresie udokumentowanym ewidencją przebiegu pojazdu, samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Samochód nie jest środkiem trwałym firmy Wnioskodawczyni i nie jest wpisany do ewidencji środków trwałych. Dla samochodu Honda CR-V Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu. Samochód jest jedynym posiadanym przez Wnioskodawczynię pojazdem mechanicznym. Został on zakupiony jeszcze przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Jest on wykorzystywany również na potrzeby osobiste.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w świetle aktualnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług, wobec przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przeznaczonego do napędu przedmiotowego samochodu.

Tymczasem w świetle przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązujących do dnia 30 kwietnia 2004r., w odniesieniu do przedstawionej w przedmiotowym wniosku sytuacji, Wnioskodawczyni przysługiwałoby prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do tego samochodu, gdyż ograniczenia wynikające z art. 25 ust. 1 pkt 2 i pkt 3a ww. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r., nie mają tu zastosowania. A jedynym ograniczeniem byłby warunek aby te nabycia związane były z opodatkowaną działalnością Wnioskodawczyni.

A zatem przepisy obecnie obowiązującej ustawy o VAT, w odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku, rozszerzyły, w ocenie tut. organu, ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, w porównaniu do przepisów ustawy obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004r. Tak więc mając na uwadze przepisy prawa wspólnotowego i krajowego oraz powołany wyżej wyrok ETS z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07, przy ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa do przedmiotowego samochodu, Wnioskodawczyni winna kierować się przepisami podatku od towarów i usług obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo odliczenia podatku VAT przy zakupie paliw silnikowych do przedmiotowego samochodu, o ile przedmiotowy samochód faktycznie jest samochodem ciężarowym, co będzie potwierdzać świadectwo homologacji, ale tylko w takiej części, w jakiej służy on opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu części do opisanego we wniosku samochodu, należy zauważyć, iż przepisy obecnie obowiązującej ustawy o VAT, nie rozszerzyły, w ocenie tut. organu, w odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku, ograniczeń w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, w porównaniu do przepisów ustawy obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004r. Tak więc mając na uwadze przepisy prawa wspólnotowego i krajowego oraz powołany wcześniej wyrok ETS z dnia 22 grudnia 2008r. w sprawie C-414/07, przy ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu części do przedmiotowego samochodu, Wnioskodawczyni winna kierować się aktualnie obowiązującymi przepisami dot. podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu części do przedmiotowego samochodu jedynie w takim zakresie w jakim nabyte części służyć będą opodatkowanej działalności Wnioskodawczyni oraz pod warunkiem, iż nie zaistnieją wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do nich dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Słowa kluczowe: obniżenie podatku naliczonego, odliczenie podatku od towarów i usług, paliwo, prawo do odliczenia, usługi naprawy pojazdów samochodowych

Data aktualizacji: 29/12/2012 21:00:01

Faktura elektroniczna - kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażona słownie

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Brak obowiązku pobierania podatku u źródła przez płatnika

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Badanie sprawozdań finansowych Inowrocław i obowiązkowe ubezpieczenie OC

W Polsce nie tylko posiadacze pojazdów mechanicznych zobowiązani są do posiadania ubezpieczenia OC. Przedstawiciele niektórych zawodów, by nie łamać prawa, muszą kupować polisy OC. Do tej grupy należą m.in. adwokaci, notariusze czy rolnicy. Do jej...

Każdą zmianę w danych e-komunikatu należy uznać za naruszenie integralności danych e-faktury

Na podstawie art. 233 1 pkt 1 w związku z art. 14a 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn, zm.), oraz w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy...

Wystawianie wspólnego rachunku dla określonego najemcy przez współwłaścicieli nieruchomości

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Czy zwracana Wnioskodawcy kwota ubezpieczenia lokalu może być przez niego refakturowana jako sprzedaż zwolniona z podatku od towarów i usług?Korygowanie faktury VAT (błędy w nazwie, adresie lub NIP) za pomocą noty korygującej Opodatkowanie premii wypłacanych pieniężnych dla kontrahentów Dotyczy umieszczania kodu PL przed numerem NIP na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż krajową Czy podatek naliczony z faktur VAT RR niezapłaconych w terminie stanowi koszt uzyskania przychodów?

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.