
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

W zakresie ustalenia czy Wnioskodawca na rzecz osób fizycznych może wystawiać noty obciążeniowe, czy też faktury VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2010r. (data wpływu 25 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2010r. (data wpływu 21 maja 2010r.) oraz pismem z dnia 2 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca na rzecz osób fizycznych może wystawiać noty obciążeniowe, czy też faktury VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca na rzecz osób fizycznych może wystawiać noty obciążeniowe, czy też faktury VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2010r. (data wpływu 21 maja 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 maja 2010r. znak: IBPP1/443-180/10/BM oraz pismem z dnia 2 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Gmina B. jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Zgodnie z interpretacją znak: IBPP4/443-1430/09/KG z dnia 27 stycznia 2010r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wszystkie faktury, rachunki (również dotyczące funkcjonowania Urzędu Miasta i Gminy B.) są wystawiane na Gminę B. Często zdarza się tak, iż Gmina obciąża np. pracowników za rozmowy telefoniczne, mieszkańców gminy z mieszkań socjalnych za energię elektryczną, gaz itp. Osoby, które zostały obciążone zwracają poszczególne kwoty na rachunek gminy. Gmina te faktury, w ramach których ww. osoby zostały obciążone nie odlicza z podatku VAT.

Gmina obciąża pracowników za rozmowy telefoniczne, ale również za szkolenie, z którego pracownik zrezygnował.

Faktury za zakup usług telefonicznych oraz z tytułu zakupu energii elektrycznej, gazu są wystawiane na Gminę, która ma podpisane umowy z dostawcami tych usług. Itp. oznacza zakup papieru, pobranie przez pracownika kalendarzy Gminy.

Gmina nabywa usługi w swoim imieniu. Pośredniczy pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą.

Kosztami są obciążane osoby fizyczne, ale również podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Są one obciążane energią elektryczną dlatego, iż użytkują pomieszczenia gminne i zużywają energię elektryczną.

Gmina otrzymuje rozliczenie poszczególnych połączeń rozmów telefonicznych. Zastępcy burmistrza miasta i gminy mają określony limit. Limit ten wynosi 120, 00zł, jeżeli faktura za rozmowy telefoniczne z telefonu komórkowego będzie wynosić 150, 00zł, to Gmina dokona wystawienia noty obciążeniowej dla zastępcy burmistrza na kwotę: 30, 00zł.

Mieszkańcy mają podpisane umowy cywilno-prawne z Gminą na korzystanie tymi lokalami. Ci mieszkańcy płacą określony czynsz. W umowie jest zapis, iż oprócz czynszu za mieszkanie, mieszkaniec będzie regulował koszty za media, czyli energię elektryczną, wodę, gaz. Wydział merytoryczny UMiG w B. spisuje poszczególne liczniki i wystawia noty obciążeniowe.

Sformułowanie: "Gmina te faktury, w ramach których ww. osoby zostały obciążone nie odlicza z podatku VAT oznacza, iż Gmina te faktury nie wprowadza do rejestru zakupu.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 2 czerwca 2010r. wskazał ponadto, że nie wnosi o interpretację w zakresie szkoleń, zakupu papieru oraz pobierania przez pracownika kalendarzy Gminy B., ponieważ była to jedynie informacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym Gmina może poszczególnym osobom wystawiać noty obciążeniowe, czy powinny być wystawiane faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina może wystawiać noty obciążeniowe, ponieważ nie są faktury zakupu odliczane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego przepisu gmina, jako osoba prawna wykonująca zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w zakresie, w jakim realizuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności określone w art. 5 ustawy o VAT w szczególności w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W konsekwencji najem lokalu stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto w świetle art. 29 ust 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które te faktury powinny zawierać zostały uregulowane w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Jak stanowi § 4 ust 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

Powyższe przepisy wskazują, że prawo do wystawiania faktur VAT mają czynni podatnicy podatku, a dokument ten potwierdza zaistnienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. m.in. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca - Gmina B. jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Wszystkie faktury, rachunki (również dotyczące funkcjonowania Urzędu Miasta i Gminy) są wystawiane na Gminę. Często zdarza się tak, iż Gmina obciąża np. pracowników za rozmowy telefoniczne, mieszkańców gminy z mieszkań socjalnych za energię elektryczną, gaz. Kosztami są obciążane osoby fizyczne, ale również podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Są one obciążane energią elektryczną dlatego, iż użytkują pomieszczenia gminne i zużywają energię elektryczną.

Osoby, które zostały obciążone zwracają poszczególne kwoty na rachunek gminy. Gmina te faktury, w ramach których ww. osoby zostały obciążone nie wprowadza do rejestru zakupu.

Gmina obciąża pracowników za rozmowy telefoniczne.

Faktury za zakup usług telefonicznych oraz z tytułu zakupu energii elektrycznej, gazu są wystawiane na Gminę, która ma podpisane umowy z dostawcami tych usług. Gmina nabywa usługi w swoim imieniu. Pośredniczy pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą.

Gmina otrzymuje rozliczenie poszczególnych połączeń rozmów telefonicznych. Zastępcy burmistrza miasta i gminy mają określony limit. Limit ten wynosi 120, 00zł, jeżeli faktura za rozmowy telefoniczne z telefonu komórkowego będzie wynosić 150, 00zł, to Gmina dokona wystawienia noty obciążeniowej dla zastępcy burmistrza na kwotę: 30, 00zł.

Mieszkańcy mają podpisane umowy cywilno-prawne z Gminą na korzystanie tymi lokalami. Mieszkańcy płacą określony czynsz. W umowie jest zapis, iż oprócz czynszu za mieszkanie, mieszkaniec będzie regulował koszty za media, czyli energię elektryczną wodę, gaz. Wydział merytoryczny UMiG w B. spisuje poszczególne liczniki i wystawia noty obciążeniowe.

Kwestie zawierania umów reguluje ww. ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W myśl powyższego artykułu strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Zatem w zależności od woli stron, treść umowy najmu może przewidywać różne sposoby rozliczeń opłat związanych z umową najmu, mianowicie umowa może odrębnie określać kwoty czynszu oraz pozostałych kosztów użytkowania lokalu (woda, ścieki, energia elektryczna itp.), lub też określać wyłącznie kwotę czynszu, w skład której wchodzą wszystkie koszty związane z obsługą lokalu (stanowiące elementy kalkulacyjne ceny).

Niezależnie jednak od sposobu określenia kwoty czynszu i innych opłat wynikających z zawartej umowy najmu (jako kwoty odrębne, bądź jako kwoty czynszu w skład której wchodzą poszczególne koszty stanowiące elementy kalkulacyjne ceny), należy zauważyć, iż mamy do czynienia z sytuacją, w której w przypadku opłat za media (wodę, energię elektryczną, gaz) faktycznym odbiorcą czerpiącym korzyści z tych usług jest najemca, w rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi (Wnioskodawcy), lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Tak więc w rozpatrywanej sprawie koszty usług dodatkowych, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę (bowiem Stroną umów z dostawcami mediów jest Wnioskodawca), są przenoszone w ramach zawartej umowy najmu na faktycznego odbiorcę czyli najemcę.

Mamy zatem w przedmiotowej sprawie do czynienia z niczym innym jak z odsprzedażą usług. Należy w tej sytuacji odwołać się do zapisu zawartego w art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. Nr L 347/1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE. Nr L 145/1), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

W sytuacji, w której koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, są w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, to podmiot biorący udział w świadczeniu usług, będący podatnikiem VAT czynnym, dokumentuje te czynności poprzez wystawienie faktury VAT.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r. art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Należy zatem przyjąć, iż w przypadku odsprzedaży usług przez jeden podmiot innemu podmiotowi, której celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot będący pierwotnym nabywcą usługi (zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny) na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta, to podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi dokumentuje te czynności wystawioną przez siebie fakturą VAT. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Powyższe oznacza, że podmiot odsprzedający daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przenoszenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi - o ile jest on zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Taka sama zasada dotyczy odsprzedaży towarów, zgodnie bowiem z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że najemcy (mieszkańcy i użytkownicy lokali) mają podpisane umowy cywilno-prawne z Gminą z których wynika, iż oprócz czynszu będą regulowali koszty za media, czyli energię elektryczną, wodę, gaz według wskazań licznika. Ponadto z wniosku wynika, że Gmina obciąża pracowników za rozmowy telefoniczne na podstawie rozliczeń poszczególnych połączeń rozmów telefonicznych bądź ponad określony limit. Faktury za zakup usług telefonicznych oraz z tytułu zakupu energii elektrycznej, gazu, wody są wystawiane na Gminę, która ma podpisane umowy z dostawcami tych usług. Gmina nabywa usługi w swoim imieniu. Pośredniczy pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będąc podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym zobowiązany jest do wystawiania faktur VAT z tytułu odsprzedaży ww. usług dostarczenia wody, energii elektrycznej, gazu mieszkańcom i użytkownikom lokali (wg wskazań licznika) oraz odsprzedaży usług telefonicznych (na podstawie rozliczenia poszczególnych połączeń rozmów telefonicznych lub ponad określony limit) z zastosowaniem stawki właściwej dla świadczenia przedmiotowych usług.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 106 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży, (.) przy czym w przypadku sprzedaży tych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca co prawda nie jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej tę usługę jednak w sytuacji gdy usługobiorca zażąda wystawienia przedmiotowej faktury jest zobowiązany do jej wystawienia.

Zatem w przedmiotowym stanie faktycznym prawidłowym sposobem dokumentowania odsprzedaży ww. usług jest wystawianie faktur VAT, przy czym dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest zobowiązany do wystawienia faktury jedynie na żądanie tej osoby.

W konsekwencji stanowisko, że Gmina może dokumentować odsprzedaż ww. usług notami obciążeniowymi należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Słowa kluczowe: faktura, wystawca faktury

Data aktualizacji: 06/01/2013 00:00:01

W zakresie wystawienia faktury VAT dokumentującej zwrot nakładów

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Księgowość Gdańsk

Nie wiesz jak obliczyć dochód i ustalić wysokośc straty w podatku CIT? Skozystaj z biur rachunkowych w Gdańsku. Księgowośc Gdański Cię nie zawiedzie. Pamietaj, że stratą jest ujemna różnica pomiędzy sumą przychodów a kosztami ich uzyskania...

Czy przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Terminy rozliczenia faktur w deklaracji VAT-7

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w fakturach dokumentujących i...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Ustalenie kursu walut oraz terminu rozliczania korekt dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych Własna firma a wybór usług księgowych w Siemianowicach Śląskich Czy faktura VAT dokumentująca eksport towarów musi zawierać NIP nabywcy eksportowanych towarów, mającego siedzibę poza terytorium kraju Drugi Urząd Skarbowy Koszalin 75-549 ul. Moniuszki 15 Obowiązek podatkowy przy dostawie towarów do magazynu (składu konsygnacyjnego) na terytorium kraju

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.