Facebook Kontakt
Zaloguj się lub zarejestruj konto
Włącz wersję mobilną
Wystaw fakturęFakturyKlienciProduktyKontoAktualnościOpiniePomocKontakt
Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Możliwości wystawiania faktur na członka wspólnoty z tytułu odprzedaży chłodzenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009r. (data wpływu 18 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur na członka wspólnoty z tytułu odprzedaży chłodzenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur na członka wspólnoty z tytułu odprzedaży chłodzenia

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości (dalej: Wspólnota) jest tworzona przez ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład tejże nieruchomości.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. 2000r., Nr 80 poz. 903) wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną. Zgodnie z zamierzeniami ustawodawcy wspólnota nie jest więc osobą prawną - jest natomiast jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, wyposażoną w znaczną samodzielność zarówno prawną jak i organizacyjną. W chwili obecnej Wspólnota nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wspólnotę tworzą właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych. W większości właściciele są osobami prywatnymi, jednak niektórzy z nich są przedsiębiorcami oraz czynnymi podatnikami VAT.

Wspólnota jest stroną umów, na mocy których do nieruchomości dostarczane są media (energia elektryczna, ciepło, woda etc). Jedną z umów zawartych przez Wspólnotę jest umowa z lokalnym przedsiębiorstwem ciepłowniczym. Na podstawie tej umowy Wspólnota nabywa usługi zapewniające jej ogrzewanie i chłodzenie. Koszty związane z ogrzewaniem są rozliczane według określonych proporcji pomiędzy wszystkimi członkami Wspólnoty. Natomiast koszty związane z chłodzeniem obciążają w pełni wyłącznie właściciela, którego dotyczą (który z niego korzysta).

Właściciel lokalu, do którego dostarczane jest chłodzenie ma status podatnika VAT czynnego. Lokal, dla którego zapewniane jest chłodzenie, jest wynajmowany przez właściciela (transakcja opodatkowana VAT) innemu przedsiębiorcy (na potrzeby jego działalności).

Faktury związane z usługami przedsiębiorstwa ciepłowniczego, obejmujące zarówno koszty ogrzewania jaki i chłodzenia, wystawiane są na Wspólnotę, ponieważ przedsiębiorstwo ciepłownicze nie chciało zawrzeć odrębnej umowy z członkiem wspólnoty dotyczącej wyłącznie jego lokalu (w zakresie zapewnienia chłodzenia). Na fakturach tych wyróżnione są precyzyjnie dane m.in. o wymiarze wykonanej usługi chłodzenia i wartości wynagrodzenia należnego z tego tytułu. Kosztami chłodzenia jest obciążany wyłącznie właściciel, którego ta usługa dotyczy (koszty te nie są rozliczane z innymi członkami Wspólnoty) na podstawie not księgowych.

W związku z opisaną wyżej sytuacją członek Wspólnoty będący czynnym podatnikiem VAT, obciążany kosztami chłodzenia nie ma możliwości odliczania podatku VAT (na fakturach otrzymywanych przez Wspólnotę nie jest on wskazany jako nabywca chłodzenia - jako nabywca wskazana jest Wspólnota).

Dlatego też, Wspólnota pragnie potwierdzić, że występując jako strona umowy o dostarczanie chłodzenia wykorzystywanego na potrzeby jednego z lokali wchodzących w skład nieruchomości i de facto pośrednicząc w rozliczaniu kosztów pomiędzy faktycznym dostawcą chłodzenia a członkiem Wspólnoty będącym faktycznym odbiorcą chłodzenia (i posiadającym status czynnego podatnika VAT), w konsekwencji powinna wystawiać na tego członka faktury z tytułu odprzedaży chłodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, że Wspólnota - jako strona umowy o dostarczanie chłodzenia wykorzystywanego na potrzeby jednego z lokali wchodzących w skład nieruchomości - de facto pośredniczy w rozliczaniu kosztów pomiędzy faktycznym dostawcą chłodzenia a członkiem Wspólnoty będącym faktycznym odbiorcą chłodzenia (i posiadającym status czynnego podatnika VAT) może być uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004r., Nr 54, poz. 535 ze zm., zwana dalej: ustawa o VAT) i w konsekwencji może wystawiać na swojego członka faktury z tytułu odsprzedaży chłodzenia...

Zdaniem Wnioskodawcy wspólnota mieszkaniowa, na którą składa się ogół właścicieli lokali wchodzących w skład nieruchomości, tworzona jest przede wszystkim w celu sprawowania funkcji administracyjnych nieruchomością wspólną tj. gruntem oraz tymi częściami budynku i urządzeniami, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust, 2 ustawy o własności lokali).

Członkowstwo we wspólnocie powstaje z mocy prawa i jest nierozerwalnie związane ze statusem właściciela lokalu. Z członkowstwa we wspólnocie, w myśl ustawy o własności lokali, wynikają zarówno prawa jak i obowiązki. Obowiązki wskazane zostały m.in., w art. 13 tejże ustawy. Właściciele lokali zobowiązani są do partycypacji w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Osobnym obowiązkiem wynikającym z tego przepisu jest obowiązek ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem własnego lokalu, utrzymywania go w należytym stanie, przestrzegania porządku domowego etc.

Wspólnota zauważa, że z przepisu tego wynika rozdział pomiędzy dwiema kategoriami wydatków ponoszonych przez członków Wspólnoty: z jednej strony będą to koszty związane z zarządem nieruchomością wspólną z drugiej zaś wydatki związane wyłącznie z lokalem będącym własnością członka.

Do pierwszej kategorii wydatków, tj. kosztów zarządu nieruchomością wspólną odniósł się ustawodawca w art. 14 ustawy o własności lokali. Zgodnie z tym przepisem w kategorii tej mieszczą się w szczególności:

1.wydatki na remonty i bieżącą konserwację,opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,wydatki na utrzymanie porządku i czystości,wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Ponadto, art. 15 wspomnianej ustawy, w myśl którego właściciele uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (wysokość ustalana jest w drodze uchwały wspólnoty) odnosi się wyłącznie do jednej kategorii wydatków, tj. kosztów zarządu nieruchomością wspólną

Kwoty wynikające z nabycia chłodzenia na potrzeby członka Wspólnoty będącego właścicielem lokalu użytkowego, są wyłącznie związane z utrzymaniem tego lokalu, zatem nie stanowią kosztów zarządu nieruchomością wspólną, o których jest mowa w art. 14 powołanej wyżej ustawy. Oznacza to, że wzajemne rozliczenia z tego tytułu pomiędzy Wspólnotą a jednym z członków nie stanowią zaliczek w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ustawy.

2.Status podatnika VAT

W myśl ustawy o VAT podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z przepisu tego nie wynikają jakiekolwiek wyłączenia w zakresie podmiotów, które mogą być podatnikiem VAT.

Jednym z warunków, jakie winny być spełnione, aby dany podmiot można było uznać za podatnika VAT, jest samodzielne wykonywanie działalności gospodarczej. Ustęp 2 art. 15 ustawy o VAT definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych". Definicja ta, przyjęta na potrzeby podatku VAT, jest definicją szerszą niż definicja wynikająca z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.2004, Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.). Tym samym pojęciem działalności gospodarczej dla potrzeb VAT objęte są również takie przypadki aktywności osób fizycznych i jednostek organizacyjnych, które nie mieszczą się w zakresie pojęcia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W konsekwencji, zdaniem Wspólnoty, jej działalność, polegająca na pośredniczeniu w dostawie pomiędzy dostawcą chłodzenia do lokalu użytkowego a członkiem Wspólnoty będącym właścicielem tego lokalu oraz dokonywanie z tego tytułu rozliczeń, mieści się w zakresie pojęcia działalności gospodarczej rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Z faktu, że Wspólnota nabywa, a następnie odprzedaje chłodzenie jednemu ze swoich członków, wywnioskować można, że działalność Wspólnoty w tym zakresie ma charakter działalności handlowej. Zwłaszcza, że pobieranie przez Wspólnotę od członka zapłaty za dostarczane chłodzenie ma cechy odpłatnej odprzedaży towaru. Działalność Wspólnoty ma również charakter częstotliwy, co wynika z ciągłości dostaw chłodzenia oraz powtarzalności rozliczeń pomiędzy Wspólnotą a jej członkiem dokonywanych z tego tytułu.

Wspólnota zauważa więc, iż z perspektywy zawartych w ustawie o VAT definicji podatnika oraz działalności gospodarczej, brak jest w przedstawionym stanie faktycznym jakichkolwiek przesłanek wyłączających jej działalność z zakresu opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym brak jest przeciwwskazań do uznania Wspólnoty za podatnika tego podatku.

3.Dostawa i odprzedaż towarów (chłodzenia) w świetle ustawy o VAT

Wspólnota pragnie jeszcze raz podkreślić, iż przedstawiony stan faktyczny dotyczy dostarczania chłodzenia do jednego z lokali wyłącznie na potrzeby właściciela tego lokalu, będącego czynnym podatnikiem VAT. W powyższej sytuacji Wspólnota nie występuje jako nabywca faktycznie korzystający z zakupionego chłodzenia, bowiem w żaden sposób nie służy ono zaspakajaniu potrzeb Wspólnoty jako ogółu właścicieli. Rola Wspólnoty polega jedynie na pośredniczeniu w dostawie chłodzenia i rozliczeniach z tego tytułu pomiędzy podmiotem będącym rzeczywistym dostawcą chłodzenia, a członkiem Wspólnoty będącym jego faktycznym odbiorcą (faktycznie korzystającym z chłodzenia). Nawet jeżeli Wspólnota zawierając umowę o dostarczanie chłodzenia działa we własnym imieniu, to w efekcie i tak ta umowa zawarta jest na rzecz członka Wspólnoty.

Przedmiotem rozliczeń między Wspólnotą a jej członkiem jest chłodzenie, zgodnie natomiast z przepisami podatku VAT-w tym również przepisami wspólnotowymi, energię, w tym energię cieplną i chłodniczą dla potrzeb VAT należy uznawać za towary (rzeczy); wprost stanowi o tym art. 15 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W związku z faktem, że chłodzenie zakupywane pierwotnie przez Wspólnotę jest następnie odprzedawane innemu podmiotowi, Wspólnota pragnie zwrócić uwagę na uregulowania wynikające z ustawy o VAT, w myśl których W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach" (art. 7 ust. 8 ustawy o VAT). Oznacza to, że każdy z podmiotów biorących udział w czynnościach dostawy (w tym przypadku chłodzenia), nawet jeżeli fizycznie nie uczestniczy w przekazywaniu towaru, uważany jest za dostawcę i w związku z tym powinien taką sprzedaż uznać za opodatkowaną VAT i udokumentować ją fakturą. W przedmiotowej sprawie za dostawcę w rozumieniu przepisów VAT uznać więc należy także Wspólnotę, która co prawda fizycznie nie wydaje swojemu członkowi dostarczanego towaru, jednakże dokonuje odprzedaży tego towaru (chłodzenia) na rzecz swojego członka posiadającego status czynnego podatnika VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wspólnoty, z tytułu rozliczenia przedmiotowej transakcji (z członkiem Wspólnoty), spoczywa na niej obowiązek wystawienia faktury VAT, na której jako nabywcę dostarczanego chłodzenia powinna wskazać swojego członka - faktycznego odbiorcę tej postaci energii.

4.Neutralność podatku VAT

Należy również zwrócić uwagę, że w sytuacji gdy faktycznym nabywcą chłodzenia jest członek Wspólnoty, posiadający status czynnego podatnika VAT i jest ono przez niego wykorzystywane na potrzeby działalności opodatkowanej VAT, a pomimo to nie może on skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego na poprzednich etapach obrotu, wówczas naruszona zostaje zasada neutralności, leżąca u podstaw konstrukcji podatku VAT.

W myśl zasady neutralności, podmioty prowadzące działalność gospodarczą powinny być całkowicie uwolnione od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku ich działalności, co wielokrotnie w swoich wyrokach podkreślał Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) (przykładowo powołać można chociażby wyrok w sprawie 50/87 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Francji czy też wyrok w sprawie C-37/95 Ghent Coal). Podstawowym i najważniejszym instrumentem służącym realizacji idei neutralności VAT dla podatnika tego podatku jest prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 168 Dyrektywy 112. Prawo to stanowi nadrzędną zasadę systemu VAT, wynikającą z samej koncepcji tego podatku, (co z kolei potwierdzają wyroki takie jak wyrok w sprawie 268/83 Rompelman czy wyrok w sprawie 317/94 Elida Gibs).

Z prawa do odliczenia, które umożliwia przedsiębiorcy przerzucenie ciężaru ekonomicznego podatku na ostatecznego beneficjenta, skorzystać można w każdej fazie obrotu, aż do momentu sprzedaży detalicznej włącznie.

W związku z powyższym Wspólnota zauważa, iż w sytuacji gdy nie występuje ona jako podatnik VAT i nie może udokumentować fakturą odprzedaży chłodzenia dokonanej na rzecz członka Wspólnoty prowadzącego działalność gospodarczą i będącego podatnikiem VAT czynnym, przedsiębiorcy temu odebrane zostaje prawo do odliczenia podatku VAT. Sytuacja taka jest równoznaczna z rażącym naruszeniem konstrukcyjnych zasad podatku VAT i jako taka jest niedopuszczalna, zarówno w świetle przepisów prawa jak i poglądów prezentowanych w doktrynie, albowiem Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną" (tak m. in. K. Sachs (red.), VI Dyrektywa VAT", C.H.Beck, Warszawa, 2003., str. 417).

W konsekwencji należy stwierdzić, że możliwość uznania Wspólnoty za podatnika VAT na potrzeby rozliczeń z członkiem Wspólnoty z tytułu zakupu chłodzenia dla jego lokalu oraz możliwość dokumentowania tych rozliczeń fakturą jest gwarancją zachowania po stronie członka Wspólnoty (podatnika VAT czynnego) prawa do odliczenia na każdym etapie obrotu, co leży u podstaw założeń zasady neutralności podatku VAT.

5.Stanowisko Wspólnoty w świetle orzeczenia WSA

Na koniec Wspólnota pragnie jeszcze raz zwrócić uwagę na fakt, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym ma miejsce odprzedaż chłodzenia, która zakupywana jest przez Wspólnotę wyłącznie na potrzeby jednego z jej członków (prowadzącego działalność gospodarczą), a nie na potrzeby Wspólnoty jako ogółu właścicieli. Rozliczenia z tego tytułu pomiędzy Wspólnotą a jej członkiem nie mogą być zdaniem Wspólnoty uznane za rozliczenia wewnątrz" Wspólnoty i nie można ich traktować jako czynności na rzecz samych siebie, niepodlegających regulacjom ustawy o VAT. Wspólnota występuje tutaj wyłącznie jako pośrednik pomiędzy dostawcą energii a właścicielem jednego z lokali, a koszty ponoszone z tego tytułu przez członka Wspólnoty nie stanowią kosztów zarządu nieruchomością wspólną w rozumieniu art. 14 i 15 ustawy o własności lokali. Definitywnym potwierdzeniem prawidłowości stanowiska prezentowanego przez Wspólnotę jest jeden z ostatnich wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym stwierdzono, że Wspólnota (...) w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali występuje jako pośrednik między dostawcami a odbiorcami - właścicielami lokali. Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są partycypacją w kosztach Wspólnoty Mieszkaniowej przez jej członków"(...). Powstające tą drogą stosunki nie mają charakteru rozliczeń wewnątrz Wspólnoty", zakup mediów do poszczególnych lokali (rozliczany według rzeczywistych kosztów), nie może być traktowany (...) jako czynność na rzecz samych siebie, niepodlegająca regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 1)" Co więcej, w orzeczeniu tym sąd uznał i w pełni zaakceptował przytoczony przez sąd pierwszej instancji pogląd doktryny, zgodnie z którym . (...) Wspólnota nie kupuje mediów, które dostarczane są do lokali dla siebie", lecz działa w imieniu właścicieli. Taki pogląd przyjęto dla potrzeb wykładni ustawy o własności lokali, taki też pogląd legł u podstaw rozwiązań w podatku dochodowym. Należy więc uznać, zgodnie z ustawą o własności lokali, że wspólnota tylko pośredniczy w zakupie mediów, odsprzedając" je poszczególnym właścicielom i rozliczając się z nimi po kosztach", a ponieważ odsprzedaż mediów jest świadczeniem usługi dla podatku VAT, wspólnota musi - na żądanie właściciela wystawić fakturę" (Stella Brzeszczyńska Rozliczanie mediów we wspólnocie mieszkaniowej" Monitor Podatkowy 2007/1)"((Wyrok NSA z dnia 20 marca 2009r., sygn. I FSK 88/2008).

Zdaniem Wspólnoty, przytoczone powyżej przepisy oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego jednoznacznie potwierdzają prawidłowość wyrażonego przez Wspólnotę stanowiska.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wspólnota wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska, w myśl którego, w sytuacji gdy Wspólnota jest stroną umowy o dostarczanie chłodzenia wykorzystywanego na potrzeby jednego z lokali wchodzących w skład nieruchomości, a więc de facto pośredniczy w rozliczaniu kosztów pomiędzy faktycznym dostawcą chłodzenia a członkiem Wspólnoty będącym faktycznym odbiorcą chłodzenia (posiadającym status czynnego podatnika VAT), może być ona uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT i w konsekwencji wystawiać na swojego członka faktury z tytułu odprzedaży chłodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Stosownie natomiast do art. 13 ust. 1 powołanej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.

Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. W celu reprezentacji interesów wspólnoty, właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej (art. 18 ust. 1 ww. ustawy). Ponadto na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z objaśnień wstępnych do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika, iż usługami są określone czynności świadczone przez podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów (osób fizycznych, jednostek gospodarczych). Zgodnie zatem z zasadą statystyczną zawartą w PKWiU, usługą jest jedynie czynność skierowana na zewnątrz, dla innego podmiotu.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższa działalność obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z regulacji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy wynika, że sprzedaż definiowana jest jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Jak wynika z powyższego na obrót składają się kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które są wykonywane przez podatnika.

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy o których mowa w art. 15 ust. 1 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wspólnotę tworzą właściciele lokali użytkowych oraz właściciel lokali mieszkalnych. Wspólnota jest stroną umów, na mocy których do nieruchomości dostarczane media (energia elektryczna, ciepło, woda etc.) Jeną z umów zawartych przez Wspólnotę jest umowa z lokalnym przedsiębiorstwem ciepłowniczym. Na podstawie tej umowy Wspólnota nabywa usługi zapewniające jej ogrzewanie i chłodzenie. Koszty związane z ogrzewaniem są rozliczane według określonych proporcji pomiędzy wszystkimi członkami Wspólnoty. Natomiast koszty związane z chłodzeniem obciążają w pełni wyłącznie właściciela, którego dotyczą (który z niego korzysta).

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, czy umowa najmu w której zawarto klauzulę, iż rozliczanie mediów oraz innych kosztów (chłodzenie) będzie odbywać się bezpośrednio pomiędzy Wspólnotą a najemcą lokalu ma charakter trójstronny, w ramach którego Wspólnota zobowiązała się do dostarczenia na rzecz najemcy lokalu (od członka Wspólnoty) chłodzenia.

W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością. Koszty te można podzielić na koszty zarządu częściami wspólnymi nieruchomości i koszty związane z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali. Z powyższych tytułów na rzecz Wspólnoty właściciele zobowiązani są do uiszczania zaliczek w celu pokrycia kosztów utrzymania poszczególnych lokali i części wspólnych.

Zarówno zaliczki (kwoty) wypłacane przez członków Wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali, nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zaliczki te stanowią jedynie partycypację w kosztach w kosztach jednostki organizacyjnej - wspólnoty mieszkaniowej - przez jej członków. Wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują bowiem sprzedaży, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz samych siebie (również jeżeli dotyczy to wyodrębnionych lokali a nie tylko części wspólnej), poprzez zapłatę zaliczek (kwot) z tytułu kosztów związanych z utrzymaniem własnych lokali.

W odniesieniu do powyższego na podkreślenie zasługuje fakt, że zasady rozliczeń mediów dostarczanych dla wspólnoty mieszkaniowej wynikają z regulacji innych ustaw niż ustawy podatkowe, jednakże wykładnie prawa podatkowego muszą być dokonywane przy uwzględnieniu uregulowań wynikających z tych ustaw.

Należy zatem stwierdzić, że wykonując czynności na rzecz swoich członków, bądź członka który korzysta z chłodzenia Wspólnota nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wspólnota nie wykonuje bowiem w tej sytuacji usług dla podmiotów spoza wspólnoty, lecz dla samej siebie - jest to tzw. zużycie wewnętrzne członków wspólnoty. Tym samym brak jest uzasadnienia do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż nie powstaje obrót, o którym mowa w powołanym art. 29 ust. 1 ustawy, zatem nie można mówić o odsprzedaży mediów przez wspólnotę, a więc jej członków na rzecz osób fizycznych, a jedynie o zwrocie wyłożonych środków pieniężnych, która to czynność nie podlega opodatkowaniu VAT. Wobec tego wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży w rozumieniu ustawy, na rzecz samych siebie.

Wspólnota w zakresie pobierania od członków wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i na pokrycie kosztów dostawy mediów do poszczególnych lokali, w tym dostawy chłodzenia nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle przepisów ustawy o VAT, wspólnoty mieszkaniowe tworzone na podstawie ustawy o własności lokali mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy tego podatku mieszczący się w zakresie innych jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Jednakże w takim przypadku wspólnota musi dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu na rzecz osób trzecich, tj. nie wchodzących w skład wspólnoty.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż nic nie stoi na przeszkodzie aby przedsiębiorstwo ciepłownicze zawarło odrębną umowę z członkiem Wspólnoty dotyczącą wyłącznie jego lokalu w zakresie zapewnienia chłodzenia tego lokalu.

Wspólnota nie jest podatnikiem VAT w stosunku do czynności wykonywanych na rzecz swojego członka (odbiorcy chłodzenia) w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Wobec powyższego nie jest uprawniona do wystawiania faktur VAT o których mowa w art. 106 ust. 1 ww. ustawy.

W odniesieniu do naruszenia zasady neutralności oraz powołanego orzecznictwa ETS należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zasada ta nie jest naruszona, bowiem zgodnie z tą zasadą wspólny system podatku VAT gwarantuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT pod warunkiem, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W tym miejscu jeszcze raz należy podkreślić, iż czynność rozliczenia przedmiotowych kosztów chłodzenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a ponadto nabycie następuje od podmiotu nie będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wobec powyższego członkowi Wspólnoty nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Odnośnie przytoczonego wyroku NSA z dnia 20 marca 2009r. sygn. akt I FSK 88/08, tut. organ nie podziela stanowiska Sądu, zgadza się natomiast ze stanowiskiem zawartym w wyroku z dnia 30 marca 2009r. sygn. I SA/Rz 803/08 w którym Sąd orzekł, że skarga podlega oddaleniu albowiem zaskarżona interpretacja nie narusza prawa. Dalej (...) taki stan faktyczny - uiszczanie zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości przez poszczególnych właścicieli nie wypełnia podatkowej koncepcji świadczenia usług za wynagrodzeniem między Wspólnotą Lokalową A, a jej członkami - właścicielami poszczególnych lokali. Koncepcja ta zakłada istnienie bezpośredniego związku, między świadczoną usługą a wynagrodzeniem, podczas gdy w rozpoznawanej sprawie wzajemności usługi za wynagrodzenie nie ma (...). Należy bowiem zauważyć, że uznanie danej czynności za podlegającą opodatkowaniu czy też nieopodatkowaną jest niezależne od kwalifikacji tej czynności na gruncie prawa cywilnego. Prawo bowiem podatkowe, jako prawo daninowe korzysta z autonomii samodzielnie regulując zdarzenia gospodarcze (...).

Reasumując czynności rozliczenia kosztów chłodzenia na rzecz członka Wspólnoty nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Wspólnota nie jest podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy w stosunku do przedmiotowych czynności rozliczenia kosztów na rzecz członka Wspólnoty. Wspólnota nie może więc wystawić faktury VAT, o której mowa w art. 106 ust. 1 ww. ustawy z tytułu rozliczenia przedmiotowego chłodzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Słowa kluczowe: faktura, podatnik, wspólnoty
Data aktualizacji: 17/05/2012 20:41:44

CIT - w zakresie momentu zaliczenia zapłaconych odsetek od pożyczek i kredytów oraz zreali...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów...

Przechowywanie faktur

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Opodatkowanie usług turystycznych

Świadczenie usług turystycznych, podobnie jak wszelkie inne rodzaje działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkami dochodowymi. Jednakże formy tego opodatkowania są zróżnicowane w zależności od formy prawnej (osoby fizyczne i spółki...

Jaki adres należy wskazywać na fakturze VAT?

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Sposób potwierdzenia odbioru faktur korygujących

POSTANOWIENIENa podstawie:art. 14 a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu:stwierdza, że stanowisko Podatnika zawarte w piśmie złożonym w...
Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania
W którym roku podatkowym winny być zaksięgowane koszty udokumentowane fakturami wystawionymi w 2006 roku, a zapłaconymi w 2007 roku ?Wnioskodawca nie ma prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - nie jest zarejestrowanym podatnikiem VATCzy można odliczyć podatek VAT zawarty w fakturze VAT dokumentującej nabycie energii elektrycznej zużytej w gospodarstwie rolnym ?Spółka ma prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących usługi wykonywane przez kontrahentaCzy Spółka refakturując na właściciela koni ponad standardowe usługi weterynaryjne zachowuje się prawidłowo stosując 7 % stawkę VAT?
 Zamknij Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.