
Zaloguj się lub zarejestruj konto Włącz wersję mobilną

Przypominamy, że na stronie Fakturowo.pl dostępna jest nowa wersja serwisu Efaktury.org, serwis Efaktury.org będzie działał cały czas równolegle z serwisem Fakturowo.pl, więcej informacji na stronie Fakturowo.pl! W serwisie Fakturowo.pl dostępna jest integracja z systemem KSeF - system KSeF będzie wkrótce obowiązkowy dla wszystkich podatników. Zachęcamy do rejestracji konta - rejestracja konta w Fakturowo.pl jest bezpłatna i do niczego nie zobowiązuje!

Czy fakturę VAT można uznać jako dokument stanowiący podstawę zaliczenia wydatku z niej wynikającego do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 15, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 18.11.2006 r. wniesionego przez T Sp. z o.o. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 10 listopada 2006 r. znak: IIIUS.PD-1/415/38/JS/06, w którym udzielono interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów w podatku dochodowym od osób prawnych

odmawia zmiany postanowienia.

U Z A S A D N I E N I E

T Sp. z o.o. z siedzibą przy ulicy P w S, NIP, dnia 15.09.2006 r. złożyła zapytanie do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie o interpretacje przepisów prawa podatkowego dotyczącą możliwości uznania faktury VAT jako dokumentu stanowiącego podstawę zaliczenia wydatku z niej wynikającego do kosztów uzyskania przychodu.

Organ podatkowy opierając się na przedstawionym stanie faktycznym oraz obowiązującym stanie prawnym, dnia 10.11.2006 r. wydał postanowienie znak: IIIUS.PD-1/415/38/JS/06, w którym podzielił stanowisko przedstawione przez Podatnika we wniosku i stwierdził co następuje.

Spółka nabyła w dniu 14.09.2006 r. dobową kartę opłaty drogowej seria A nr w celu wykonania przewozu drogowego na potrzeby własne samochodem służbowym nr rej. Po wykonaniu operacji transportowej w dniu 15.09.2006 r. kierujący pojazdem wyrzucił kartę opłaty drogowej jako wykorzystaną. Podatnik jako dowód uiszczenia opłaty otrzymał fakturę VAT nr, wystawioną w dniu 14.09.2006 r. przez Z w Szczecinie jako pobierającego opłatę, za którą zapłacił gotówką, a która spełnia wszystkie wymagania niezbędne do jej ważności. W ocenie organu I instancji do tak przedstawionego stanu faktycznego ma zastosowanie ogólna reguła wyrażona w przepisie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Organ podatkowy zwrócił jednocześnie uwagę na rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorcę opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U z 2001 r. Nr 150, poz. 1684). W rozporządzeniu tym brak jest przepisów nakładających obowiązek przechowywania kart opłat po upływie okresu ich ważności, oraz mówiących, że karta taka ma cechy dokumentu księgowego. Organ pierwszej instancji stwierdził, że w tym konkretnym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły odnoszące się do dowodów księgowych, a wystawiona faktura VAT czyni zadość tym wymogom (art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). W świetle powyższego organ podatkowy uznał, że przedstawione w piśmie podatnika stanowisko dotyczące konkretnej faktury VAT jako dowodu poniesienia wydatku, a tym samym uznanie go za koszt uzyskania przychodu, jest prawidłowe.

Na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie z dnia 10.11.2006 r., znak: IIIUS.PD-1/415/38/JS/06, T Sp. z o.o. dnia 18.11.2006 r. złożyła zażalenie. W zażaleniu tym Spółka przedstawiła następujące zarzuty:Naruszenie zasady praworządności wyrażonej w art. 7 a, Naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP, Naruszenie zasady wolności działalności gospodarczej i równości podmiotów wobec prawa wyrażonej w art. 20 Konstytucji RP, Naruszenie zasady, mówiącej iż wszelkie ograniczenia obywateli w zachowaniach zgodnych z ich wolą mogą wynikać wyłącznie z przepisów prawa, wyrażonej w art. 7 Konstytucji RP, Naruszenie art. 14c Ordynacji podatkowej.Spółka w uzasadnieniu zażalenia wskazała, że w dniu 08 lipca 2005 r. poddana została czynnościom sprawdzającym w zakresie podatku od towarów i usług, udokumentowanych protokołem nr 94. W efekcie tych czynności została zobligowana do określonego zachowania w zakresie dokumentowania czynności związanych z dystrybuowaniem winiet. W związku z powyższym Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wątpliwości w jaki sposób dokumentować sprzedaż kart opłaty drogowej. Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2006 r. Znak: IIIUS.DPP2/44406/06/44/2006, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie dokonał interpretacji uznając stanowisko spółki za niezgodne z prawem. Organ podatkowy stwierdził, że umowa na podstawie której spółka dokonuje dystrybucji winiet jest traktowana jako umowa komisu, a więc zastosowanie będzie miał przepis art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik nie złożył zażalenia na to postanowienie. W dalszej części uzasadnienia Spółka, w związku z pewnymi wątpliwościami, zadała pytania:jak przewoźnik posiadający kilkadziesiąt pojazdów ma nabyć np. 50 sztuk kart opłaty drogowej?;jak dokonać zapłaty?; jaki winien być wystawiony dokument przy wydawaniu winiet, który będzie podstawą do dokonania przelewu przez nabywcę?W związku z wątpliwościami Podatnik złożył wniosek o dokonanie kolejnej interpretacji na piśmie co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawierając w nim stanowisko, z którym organ podatkowy się zgodził i dnia 10 listopada 2006 r. wydał interpretację, w którym stwierdził, iż prawidłowo wystawiona faktura VAT, dokumentująca fakt nabycia stanowi dowód poniesienia wydatku i uprawnia do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując, w końcowej fazie uzasadnienia Spółka stwierdziła, że otrzymała dwa sprzeczne ze sobą postanowienia.

Na podstawie art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, wyznaczono termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału - zawiadomienie z dnia 09.01.2007 r., znak: DPB-1.32-4230-26/06. W związku z powyższym Spółka przedstawiła zarzuty, które stanowią powtórzenie argumentów zawartych w zażaleniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym stwierdza, że interpretacja dokonana przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie w postanowieniu z dnia 10 listopada 2006 r., znak: IIIUS.PD-1/415/38/JS/06, jest prawidłowa, a zażalenie wniesione dnia 23 listopada 2006 r. przez T Sp. z o.o. nie zasługuje na uwzględnienie. Tym samym brak jest podstaw do zmiany ww. postanowienia, stosownie bowiem do treści art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, cyt.: Organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 (tj. postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego), jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.

Powyższe stanowisko uzasadnia się w sposób następujący.

Spółka zwróciła się o interpretację dotyczącą sposobu zastosowania prawa podatkowego do organu podatkowego, dwoma odrębnymi wnioskami z dnia 24 kwietnia 2006 r. oraz dnia 10 listopada 2006 r. Oba wnioski dotyczyły zupełnie różnych stanów faktycznych, a stany prawne, na których opierał się organ podatkowy wydając postanowienia wynikają z odrębnych ustaw. I tak do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 24 kwietnia 2006 r. zastosowanie ma ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a do wniosku z dnia 10 listopada 2006 r. ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Są to dwie odrębne ustawy, regulujące dwa różne podatki.

Podatnik złożył zażalenie na postanowienie, w którym organ podatkowy podzielił jego stanowisko, uznając je za zgodne z prawem w związku z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ Spółka nie wniosła zażalenia na postanowienie z dnia 24 kwietnia 2006 r., wydane na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać, że podatnik w tej kwestii zgadza się z organem podatkowym.

Spółka nabyła w dniu 14.09.2006 r. dobową kartę opłaty drogowej seria A nr w celu wykonania przewozu drogowego na potrzeby własne samochodem służbowym nr rej. Po wykonaniu operacji transportowej w dniu 15.09.2006 r. kierujący pojazdem wyrzucił kartę opłaty drogowej jako wykorzystaną. Podatnik jako dowód uiszczenia opłaty otrzymał fakturę VAT nr, wystawioną w dniu 14.09.2006 r. przez ZSMPDiS w Szczecinie jako pobierającego opłatę, za którą zapłacił gotówką, a która spełnia wszystkie wymagania niezbędne do jej ważności. Do tak przedstawionego stanu faktycznego ma zastosowanie ogólna reguła wyrażona w przepisie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorcę opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U z 2001 r. Nr 150, poz. 1684) brak jest przepisów nakładających obowiązek przechowywania kart opłat po upływie okresu ich ważności, oraz mówiących, że karta taka ma cechy dokumentu księgowego. W tym konkretnym przypadku zastosowanie będą miały ogólne reguły odnoszące się do dowodów księgowych, a wystawiona faktura VAT czyni zadość tym wymogom (ar. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług). Tym samym organ odwoławczy stwierdza, że stanowisko Podatnika dotyczące konkretnej faktury VAT jako dowodu poniesienia wydatku, a tym samym uznanie go za koszt uzyskania przychodu, jest prawidłowe.

Zauważyć również należy, iż ustawa Kodeks postępowania administracyjnego nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż wzajemne relacje podatnik-organ podatkowy podlegają przepisom Ordynacji podatkowej. Należy jednak wskazać, że do interpretacji wydanych na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej (tj. do załatwienia wniosku) mają zastosowanie przepisy wymienione w § 5 tegoż artykułu. Podatnikowi powołującemu się na art. 7 kpa chodziło o odpowiednie zastosowanie przepisów art. 120, art. 121 oraz art. 122 Ordynacji podatkowej obligujących organy podatkowe do działania na podstawie przepisów prawa w sposób budzący zaufanie oraz do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Organ, udzielając interpretacji, opiera się wyłącznie na okolicznościach przedstawionych przez wnioskodawcę. Podatnik przedstawił dokładny stan faktyczny, a organ podatkowy wykorzystując obowiązujący stan prawny zajął stanowisko w sprawie, które było zgodne z oceną własną podatnika. Zarzuty, dotyczące naruszenia zasad zawartych w przepisach Konstytucji RP, przedstawione przez podatnika, wynikają z tego, iż podatnik wiąże ze sobą dwa wydane postanowienia w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie zwracając uwagi na fakt, iż każde z nich dotyczy różnych stanów faktycznych, do których mają zastosowanie przepisy dwóch różnych ustaw. Spółka podnosi również naruszenie przepisu art. 14c Ordynacji podatkowej. Z przepisu tego wynika, iż zastosowanie się podatnika do interpretacji określonej w art. 14a § 1 nie może mu szkodzić. Organ podatkowy wydanym postanowieniem uznał stanowisko strony za prawidłowe i stwierdził, że w indywidualnej sprawie, w danym ścisłym stanie faktycznym, prawidłowo wystawiona faktura VAT, dokumentująca fakt nabycia stanowi dowód poniesienia wydatku i uprawnia do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu. Biorąc powyższe pod uwagę organ odwoławczy stwierdza, że nie może tu być mowy o tym, że zastosowanie się podatnika do interpretacji może mu w przedmiotowej sprawie w jakikolwiek sposób szkodzić. Wydane przez organ podatkowy postanowienia nie są sprzeczne, ponieważ o sprzeczności można by było mówić w sytuacji gdyby postanowienia te były wydane na podstawie tego samego stanu faktycznego i prawnego, co w sprawie nie ma miejsca.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na decyzję, w przypadku naruszenia prawa, przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.

Skargę należy wnieść w dwóch egzemplarzach, z pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie - stosownie do treści art. 3 § 1 pkt 1, art. 53 § 1 w związku z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz.1270 z późn. zm.).

Słowa kluczowe: dowód, faktura VAT, koszty uzyskania przychodów, opłata drogowa

Data aktualizacji: 27/01/2013 21:00:01

Dobrze prowadzona księgowość Pruszków a kondycja finansowa firmy

By mieć pewność, że naszą firmę czeka dobra przyszłość, warto skupić się również na sprawach formalnych. Bardzo istotna w tym momencie jest księgowość Pruszków. Należy ją prowadzić na bieżąco, by móc kontrolować kondycję finansową firmy i móc...

Możliwość odzyskania podatku naliczonego z faktur otrzymanych od wykonawców realizujących...

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji...

Dot. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych

Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania...

Ciekawe usługi rachunkowe Biała Podlaska

Choć większość przedsiębiorców zazwyczaj zdaje sobie z tego sprawę po fakcie, to jednak kancelarie rachunkowe Biała Podlaska różnią się nie tylko cenami, lecz także jakością wykonywanej pracy. Dokonanie wyboru, z usług której skorzystać nie jest...

Ustawa deregulacyjna a biura rachunkowości

Od 1 stycznia bieżącego roku została uaktywniona druga transza ustawy deregulacyjnej, która ma za zadanie ułatwienie dostępu do wykonywania pewnych regulowanych zawodów. Między innymi dotyczy ona biur rachunkowych. Od tej chwili żaden księgowy w...

Polecamy ciekawe artykuły do przeczytania

Dotyczy dokumentowania sprzedaży dokonywanej na rzecz podróżnych zagranicznych Jaką powinien wystawić fakturę przy sprzedaży ciągnika skoro sam kupił go na fakturę VAT-MARŻA?Kto jest płatnikiem podatku od towarów i usług?Prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakup skutera wodnego Czy prawidłowym jest dokumentowanie notą księgową otrzymywanych: bonusu od obrotu i bonusu za osiągnięcie określonego w umowie pułapu zakupów?

Zamknij

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce, kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej.